Ik kreeg een ding om te testen. Dat testen zal voor later eens zijn (mijn eerste ervaring kon beter), maar geheel naast het ding zelf: de verpakking.
Kijk, ik vind een ludieke verpakking zo leutig als de volgende persoon. Maar als ge rond Sinterklaas een niet-Nederlands productje naar iemand stuurt, dan steekt ge daar dit bij:
Dan steekt ge daar niét dit zootje bij:
Serieus, jongens. Borstplaat. Kruidnoten. Banketstaven. Waar zijn we mee bézig?
Reacties
14 reacties op “Toondoof”
Het einde is nabij.
Veel gekker moet het niet worden.
Yuck. Serieus. Yeesh.
Grote chocolade letters hebben voor mij altijd bij Sinterklaas gehoord. Komt ervan als je vader in Nederland werkt en Maastricht dichtbij ligt.
Racist! 🙂
Sinds Michel een trouwe “Brackiaan” is geworden is er geen houden meer aan : als het niet Vlomsch is, kan het niet goed meer zijn voor hem! :p
Georges Braque?
“zo leutig als de volgende persoon”, dat is wel speciaal Vlaams. 😉
Hier horen chocoladeletters er ook gewoon bij met Sinterklaas, maar ik woon blijkbaar in dezelfde uithoek als Bert. En komaan, het is chocolade, wat kan daar nu zo erg aan zijn?!
As x as the next person, ahem. Anglicismen-R-us. 😐
Het is sléchte chocolade, da’s dan nog het ergste van al.
Da’s ook waar. (Overigens woon ik niet meer in die uithoek. En mis ik die letters met hun slechte sjokolade.)
noem jij dat chocolade, die letters van Verkade? 😉
Michel, maak je niet druk. Morgen zijn er op het Sint-Nicolaas feestje van het werk massa’s crèpes op te peuzelen met lekkere jèm en hazelnotenpasta.
Hoe, geen poffertjes? Wat sneu nou.
correctie: jemig, geen poffertjes … 🙂