Er blijven drie vriendinnen en een vriend van Louis slapen, en blijven slapen wil meestal zeggen langer op blijven en dus film kijken.

Ze gingen stoer doen, van de hoogte van hun 13 jaar, blijkbaar: toen ik de living binnen kwam waren ze al een tijdje naar Ringu aan het kijken.

Met veel meer bravoure dan goesting, schatte ik op tien seconden in. Een andere film dus maar. Serieus, als ze doodsbang willen gaan slapen: ’t zal niet liggen aan mij, dat ik ze zo’n dingen laat bekijken.

The Princess Bride was een eerste alternatief, maar de dvd bleek geen ondertitels te hebben. Nog wat rondgekeken — er staan hier gelijk honderden dvd’s — maar zo simpel was het niet: films die niemand gezien had en die niet kinderachtig of te volwassen waren, zoek maar eens.

De oplossing: Young Frankenstein!

“Bah, zwart-wit, saai”, was de eerste reactie, maar ik ben content te kunnen meedelen dat ze van begin tot einde geschaterlacht hebben, ha!

“Maar hoe komt dat toch dat dat zo grappig is?” vroeg er eentje zich af. Trrr. Omdat het een uitstekend geschreven, geregisseerde, geacteerde, gemonteerde film is, misschien?