Die mannen hebben van mij ergens eind 2012 al geld gekregen, toen ze op Kickstarter zaten en Elite: Dangerous nog maar een glimmer in het oog van David Braben was — vooral wegens zware fanboy van het eerste uur:

…en over de ondertussen jaren heb ik de ontwikkeling maand na maand met stijgend ingeloste verwachtingen gevolgd.

En dat was niet evident, want mijn verwachtingen waren bijzonder hoog. Het is een beetje zoals uncanny valley, Elite: de originele versie is zó laag van resolutie, zó minimaal van verhaal en techniek, dat het zo ongeveer 100% van uw eigen verbeelding is die een procedureel gegenereerde wereld tot leven roept.

Anno 2014 is zoiets niet meer mogelijk voor een grootbudgetgame: ik ben een beetje bang dat “alle macht aan de eigen verbeelding”-games min of meer definitief naar een minuscuul kleine niche verdrongen zijn. Dwarf Fortress kan er mee weg raken, hier en daar eens iets IF van Emily Short of Andrew Plotkin of companen, maar dat zal het zowat zijn, voor de dingen zonder veel afbeeldingen.

Wat me tot Elite: Dangerous brengt, en die ingeloste verwachtingen. Uncanny valley heeft een uitgang aan de andere kant, waar de zaken zo realistisch worden dat ze weer wél aanvaardbaar worden — en van alles wat ik zie, heb ik goesting om een gaming-pc te kopen om deze versie van Elite te kopen.

Serieus:

Kwijl.