Typisch Anna

Zaterdag, activiteitendag. Sandra was met Jan naar voetbal, Louis heeft niets te doen dus die lag nog te slapen, Zelie gaat zelf naar haar turnen, ik moest Anna naar het zwemmen brengen en dan afhalen, en dan naar de scouts doen.

Zwemmen is van 12 tot 13u. Er geraken is pakweg 20 minuten fietsen, of iets meer als Anna treuzelt. Anna klaar krijgen is een goed half uur, maar reken maar iets langer. Dus: om 10u30 begin ik te zeggen tegen dat ze zich ongeveer mag beginnen klaarmaken.

“Ja, nog eventjes” is het standaardantwoord: nog juist tot het einde van de aflevering van Violetta, nog alleen maar dit liedje, zucht. 

Om 11u begint het te nijpen: “Anna, zijt gij al klaar? Binnen een half uur vertrekken we! Scoutskleren, zwemzak en gerief!”

“Ja-haa.”

Om 11u20 zit ze op haar knieën in de zetel, met één oog op de televisie, met een t-shirt op haar hoofd, en half in scoutskledij, half in gewone kledij.

Om 11u30 is ze bijna helemaal aangekleed in scoutskledij, en begint ze aanstalten te maken om naar beneden te gaan.

Om 11u35:; “Oh néééé!” Ze had haar zwemzal wel maar geen handdoek. Terug naar boven, handdoek.

Om 11u38: “Néééé! Ik vind mijn zwempak niet!” Traantjes. Rustig blijven, rustig blijven. “Kijk eens boven, misschien?”

Om 11u42: “Mag ik achteraan bij u op de fiets?” Ah ja, we geraken er natuurlijk niet meer als we nu, in de regen, van bij ons naar het zwembad moeten kruipen op het tempo dat Anna rijdt.

Toegekomen om 11u58, in de plensende regen. Anna naar binnen, ik terug naar huis. Tot ik aan de Overpoort kwam, en bedacht dat het belachelijk was: tien minuten naar huis, en daar dan een half uur zitten en weer een kwartier rijden in d regen, en dan nóg eens een een kwartier in de regen.

Dus maak ik rechtsomkeer en zet ik mij met mijn boek in de inkom van het zwembad. Alwaar ik om 12u10 Anna hoor roepen “Nee, kijk, mijn papa is dáár!”

Ah ja, want mevrouw had een verkeerd badpak in haar zak gestoken: alleen een zwem-t-shirt en geen zwembroek. Zucht.

Een kwartier later zijn we dan maar naar huis gegaan. Dat kwartier was de tijd die Anna nodig had om naar boven naar de kleedkamer te gaan, en haar jas en haar fietshelm aan te doen.

2 reacties op “Typisch Anna”

  1. Alhier is het iets minder extreem maar ‘t scheelt soms toch niet veel. Al een geluk dat hun hoofd vast zit anders zouden ze dat ook nog vergeten of verliezen 😉

  2. Wij hebben hier ook zo’n dochter. Net geen 18, ik vrees dat het weinig verandert. – dat examen van fyscia viel precies niet mee ?
    – ik was mijn cursus kwijt
    Of terugkomen van kamp en ongeveer een halve rugzak kwijt zijn : jas, slaapzak, kleren. Die moeten trouwens nog ergens in ‘t Gentse liggen.
    *zucht*

Reacties zijn gesloten.