Verre van dat ik geen opinie heb: ik zit vol opinies, over vanalles en nog was. Over politiek, over bedrijven en werk en start-ups en dingen, over manieren van werken en leven, over mensen, over you name it.
’t Is gewoon dat ik geen goesting heb om energie te steken in ruzie.
Want daar zou het onvermijdelijk op uitdraaien: ik zit zó vol opgekropte kwaadheid over vanalles, dat het geen badinerend opiniëren zou zijn, maar giftig spuien, op de man, op de vrouw, op het instituut. De verregaande idiotie, de vrijheid van meningsuiting die blijkbaar tegenwoordig aan de man in de straat mag gegeven worden, het soort arrogant omhooggevallen nitwits dat tegenwoordig “expert” is, de sujetten die niet beschaamd zijn om zichzelf politicus te noemen, de…
aargh.
Neen dus. Ik ging mij niet opwinden. Een weekend vakantie, ik denk dat ik eens ijscrème ga maken dit weekend. En brood. En een boek lezen, en nog wat naar tv-series kijken.
Reacties
4 reacties op “’t Is niet dat ik geen opinie heb”
Like !!!!! Oh god, gedverdemme, welke nitwit heeft vergeten die lawinemeningknop te installeren? 🙂 (graptjen he)
Waarbij men zichzelf, vanzelfsprekend, nooit tot de man in de straat rekent.
Ik denk dat er ‘het soort vrije meningsuiting’ bedoeld wordt – in ieder geval, zo zou ik het interpreteren.
Misschien zijn het eerder dingen als ‘ongenuanceerde meningen spuien in 140 karakters’ die je triggeren.
Het gaat niet over het feit dat iedereen een mening heeft, maar over het feit dat velen denken dat de wereld er ook nog zit op te wachten (en over de fora die dit mogelijk maken)…
En de werkelijk interessante meningen – waar iedereen wat aan kan hebben – worden bedolven onder een hoop bullshit…
Maar het heeft ook positieve kanten. Men valt namelijk sneller door de mand als men de bal verkeerd slaat.
En inderdaad… Experten… Woekerend onkruid… Zo lijkt het wel…