Anthony Bourdain: Parts Unknown (seizoen 1-4, 32 afleveringen). Anthony Bourdain is een wijze mens in meer dan één betekenis van het woord. Ik had de 142 afleveringen van No Reservations al gezien, in lange sessies de ene na de andere vóór denk ik 2010, en dan telkens er een nieuwe uitkwam van 2010 tot het einde in 2012.

Sinds 2013 doet hij Parts Unknown op CNN. Grotendeels dezelfde formule als No Reservations: de man gaat naar ergens, spreekt er met mensen, en eet eten. En nog altijd even machtig. De ene aflevering is geslaagder dan de andere, maar het is nooit saai, en als het goed is, is het uitstekend goed. Highlights: de afleveringen over Myanmar en Irak, omdat het plaatsen zijn die helemaal anders zijn dan een mens zich voor kan stellen en omdat zo weinig mensen er met echte mensen spreken. En Libië, Kongo, Detroit, The Bronx en de Mississipi-delta wegens de enorme confronterende, euh, confrontatie met de realiteit. En Jamaica, dat meer een vooruitblik op een dystopische toekomst is. En Kopenhagen wegens een volledige aflevering over Noma. En Lyon wegens hoe schoon het is om oude legende Paul Bocuse te zien. En Massachusets omdat het meer een persoonlijke biografie is dan wat anders — de plaatsen en de mensen uit de eerste hoofdstukken van Kitchen Confidential, zijn problemen met drugs en verslaving.

Zeer aangeraden.

The Flash (seizoen 1, aflevering 1-7). Mja. Mhjaha. ’t Is een superheldendinges. Niet per se slecht, maar toch ook niet dat ik er elke week naar uit ga kijken.