Natuurlijk, Het Vliegerke, en natuurlijk, In mijn straatje en Timeloe Pameloe. Maar zo enorm veel meer: Loods 13, zijn beeldhouwwerk, de Gentse Feesten.
Ik zag hem vroeger regelmatig voorbijwandelen in de buurt. En dan voorbijschuifelen. Soms.
Maar ook dat is al lang geleden. Het deed pijn, de beelden van de laatste Gentse Feesten, en ’t was duidelijk dat hij geen honderd zou worden.
“Rust in vrede” is niet de juiste wens, vermoed ik.
“D’amuseleute, drinkt nog nen dreupel, en schopt ze van daarboven allemaal een geweten” misschien?
Reacties
Eén reactie op “Walter”
ja ! voor mij dat laatste nummer ! Als kind kwam die plaat zeer zeer vaak op, ze hoort echt bij de basis van onze culturele opvoeding. Ik zong ze mee, leerde ze op de blokfluit spelen, schreef al doodlend de tekst op een groot blad dat vervolgens jaren aan de muur van onze living hing… En mijn vader en ik worden
nog altijd wat week als we dit nummer horen
( morgen bij mij dus uiteraard ook een blogpost over deze geweldige man 😉