William Sitwell
Harpercollins, 2012, 352 blz.

Ik wou dit boek goed vinden, echt waar. Ik lees graag over geschiedenis, ik lees graag over eten, ik lees graag kookboeken, het internet zei me dat dit een uitstekend boek moest zijn, maar toch: meh.

Ideaal boek om hier en daar eens een hoofdstuk uit te lezen, dacht ik: het zijn ook echt gewoon honderd hoofdstukkken, chronologisch gerangschikt, met een beetje uitleg erbij. Ik had gehoopt op een echte vertaling naar moderne recepten, ik had gehoopt op meer representatieve recepten, ik had gehoopt op minder uit de lucht doening bij de meer recente recepten.

Ik had vanalles gehoopt, maar wat koopt een mens daarmee? Het is een boek geworden met hier en daar min of meer goede stukken, maar weinig samenhang. Waar ik me bij sommige recepten afvroeg waarom het precies gekozen was. Waar de humor niet mijn soort humor is.  Met stapels en stapels mythes en veronderstellingen die op niets gebaseerd zijn. Met veel te weinig oude en veel te veel ‘moderne’ recepten — iets voorbij de helft zitten we al in de twintigste eeuw, en dan wordt het meer namedropping dan wat anders.

Ergens is er iemand die een boek zou kunnen schrijven dat wel degelijk een geschiedenis van voedsel in honderd recepten is. William Sitwell is niet die mens.

Van op Boeggn. Misschien verwant: A Short History of Myth, A Pictorial history of Horror Stories, Kitchen Confidential: Adventures in the Culinary Underbelly