Er was iets dat een beetje ingewikkeld was op het werk. ’t Is te zeggen: het mentaal model dat ik opgebouwd had op basis van afbeeldingen en documenten was helemaal anders dan het mentaal model van de mens die weet waar het over gaat.

Na wat fijnstellen en afstemmen en bijlezen is mijn mentaal model nog altijd anders, maar nu heeft mijn hoofd ping! gezegd, en denk ik dat ik snap hoe het in elkaar zit. Of beter: (op voorwaarde dat ik het echt wel goed begrijp) ik denk dat ik snap hoe het eigenlijk beter in elkaar zou zitten.

Het draait rond één concept: iets is “A” als “abc”, en “X” als “xyz”. En A heeft een aantal eigenschappen die B niet heeft en omgekeerd. Maar eigenlijk is “abc” gewoon een ander type van “xyz”, of beter, is “xyz” twee types “abc” in elkaar gedraaid. Als ge inziet dat “abc of xyz” eigenlijk beter zou zijn “a en/of b en/of c”, dan is er geen onderscheid meer tussen A en B.

En dus is de vraag dan: de manier waarop het in elkaar zit, is dat open voor discussie? Ik vermoed zeer sterk van nee, dus is een volgende vraag misschien: moeten we de manier waarop het in elkaar zit begrijpbaar maken, of begrijpen gebruikers hoe het in elkaar zit? Ik vermoed zeer sterk dat ze begrijpen hoe het in elkaar zit, en dus kan een volgende vraag zijn: wat doen we nu? Want dit is welicht niet ideaal, en wat we nu aan het maken zijn, maakt het onderscheid tussen A en B eigenlijk nergens meer voor nodig.

Spannend, mijn werk, ge kunt u dat niet inbeelden. En geestig.

Er is weinig zo fijn als een hele stapel onbegrijpelijke zaken op uw boterham gesmeten krijgen, en dat het licht dan plots aan gaat en alle puzzelstukken op hun plaats vallen.

(En nu hopen dat ik het écht begrepen heb. Anders komt dat moment gewoon een paar dagen later. Want het komt er onvermijdelijk.)