Ik zat thuis in mijn bureaustoel naar de ene serie na de andere te kijken op de Netflixen. Mijn bureaustoel is al twee weken kapot, wat wil zeggen dat ik alleen nog op de laagste stand en helemaal achterover kan zitten.

Misschien lag het er aan dat ik al drie dagen aan het vegeteren was voor het scherm, misschien lag het aan Facebook. Waarschijnlijk meer aan Facebook, waar de ene na de andere mens die ik kan op vakantie aan het gaan was.

Want plots had ik ook goesting om op vakantie te gaan. Zeer specifiek, zelfs: met een gezin of twee en alle kinderen erbij ergens in een huis gaan zitten op een plaats die niet te warm en niet te koud is — pakweg het zuiden van Frankrijk buiten het seizoen, of ergens in Schotland of in Ierland.

In een huis met een zwembad of ander water in de buurt. Met het nodige comfort maar niet te veel: internet en een badkamer is genoeg. Een week of twee aan een stuk, overdag niets doen en ’s avonds koken. Boeken lezen. Om de zoveel tijd eens naar ergens in de buurt gaan. Een keer of twee drie in het dichtsbijzijndste dorp iets gaan eten.

Met al die ouder wordende kinderen en alles is zoiets natuurlijk niet inplanbaar, of het moet een jaar op voorhand allemaal geregeld zijn. Misschien moeten we er maar eens aan beginnen dus. Voor volgend jaar.