Een diepe diepe zucht.

Er stond op mijn automatisch antwoordapparaat een bericht van de fietsenwinkel: dat mijn fiets niet te repareren was, omdat mijn voorvork kapot is. En dat dat al rap een paar honderd euro zou kosten om te vervangen, en met een fiets die zó oud en versleten is, dat het niet de moeite waard is.

Ik dus vandaag gebeld. Effektief, voorvork is om zeep. Vervangen 300 euro of meer. De moeite niet waard.

Het symptoom van een kapotte voorvork, in mijn geval, is dat ik nog maar naar mijn stuur moet kijken of het staat scheef. Nu, tijdens het rijden blijft het wel staan, het stuur, dus ik kan er mee leven.

Wat ik dus ook zeg aan de mens aan de lijn, dat ik er mee kan leven, waarop hij dat ik toch voorzichtig moet zijn, waarop ik dat ik dat zeker zal zijn, waarop hij dat in dat geval de fiets helemaal in orde is: nieuwe tandwielen vanvoor en vanachter, nieuwe ketting.

Waarop ik “en de batterij? is dat in orde geraakt?”

Waarop hij “euh wat betterij? was daar iets mee?”

Gnnnn. Dat was dus de oorspronkelijke reden waarom ik naar de velomaker gegaan was, dat mijn batterij weigerde op te laden.

Ah, dat hij het waarschijnlijk vergeten opschrijven was. Maar dat hij hem eens aan de computer ging hangen. Waarop ik dat de eerste keer dat ik langsging de fiets aan de computer gehangen had en had dat hij gezegd had dat het in orde zou zijn, maar dat bleek niet het geval te zijn. Waarop hij: ah, maar dan ligt het verzeker aan uw fietscomputer. Waarop ik (interne diepe zucht) nog maar eens gezegd heb dat nee, het niet aan mijn fietscomputer ligt, want als ik de batterij uit de fiets haal, heb ik hetzelfde probleem: rechtstreeks opladen aan de kabel geeft een snel knipperend licht, ook als de fietscomputer er voor niets tussen zit. En dat het dus ofwel een kapotte batterij is, ofwel een kapotte lader.

Waarop hij dat hij het allemaal nog eens ging nakijken en mij dan zou bellen.

Pfff. En ondertussen moet ik proberen de ketting op mijn vervangfiets te krijgen. Die is er namelijk afgevallen, en er zit een dichtgetimmerde cassette rond die ketting. Om nog niet te spreken van het kleine probleem dat ik een elektrische vervangfiets gekregen heb zonder oplader.

Zucht. Zucht.

Één reactie op “Fietsperikelen, andermaal vervolg”

  1. Er is een getuige in verband met de batterij. In elk geval, vermits het ding nog in garantie is moeten ze ze vervangen.
    Lijkt me zeer “onprofessioneel” om het zacht uit te drukken.

Reacties zijn gesloten.