We gingen vandaag naar huis, maar we wilden nog één ding doen: het tapijt van Bayeux gaan bekijken.
We hadden voor één keer een redelijk strak plan: vertrekken rond kwart na 7 ‘s morgens, dat we in Bayeux zijn iets na negen uur, dat we binnen zijn met ongeveer de eerste lichting mensen, vóór de toeristen in dichte drommen toekomen.
En dat is helemaal gelukt.
‘t Is een beetje surrealistisch om een tapijt te zien dat bijna duizend jaar oud is, vooral als ge dan weet wat het allemaal meegemaakt heeft: opgerold op een soort katrol in de negentiende eeuw, gebruikt als afdak tijdens de Franse Revolutie en bijna in stukken gesneden om in een optocht mee te rijden, en dan nog eeuwen en eeuwen ongedierte en vocht en watnogallemaal.
En al die leutige details! Koning Harold! LAchende paarden! Willem op zijn paard! Stuikende vechters! Harold is dood! Afgekapte koppen! De komeet van Halley!
Het kleine museumpje is ook de moeite waard, trouwens, al was het maar omdat er een paar echt wel mooie maquettes staan. I’m a sucker voor mooie maquettes.
De kathedraal van Bayeux stond daar in de buurt, dus die zijn we dan ook maar gaan bekijken: een romaanse kern en daarboven gotisch (en ja, ook weer leeggemaakt in de Franse Revolutie en alles, trr). Geen idee welke stukken origineel romaans zijn en welke niet, maar er waren wel een aantal zeer grappige details.
…en dan zat onzze vakantie erop. En zijn we naar huis gereden. En morgen is het weer werk. En overmorgen wordt onze tuin aangelegd, als ‘t God belieft.
Da’s ook toevallig! Trouwe bloglezer, en op dezelfde dag maar wellicht een paar uur later op bijna hetzelfde parcours…