Het jaar ingezet met een nieuwe series op Netflix: Messiah. Een fijn concept, zo op het eerste zicht: een mens in Syrië die de Messiah genoemd wordt, en die het al dan niet echt zou kunnen zijn.

Voor de rest heb ik vorig jaar van 150 series minstens één aflevering gezien, en in totaal 1726 aflveringen. In aantallen afleveringen heb ik naar de volgende series het meest gekeken vorig jaar:

• Star Trek: The Next Generation (7 seizoenen, 177 afleveringen)
• Jane the Virgin (5 seizoenen, 100 afleveringen)
• Lucifer (4 seizoenen, 80 afleveringen)
• Star Trek (3 seizoenen, 80 afleveringen)
• Brooklyn Nine-Nine (5 seizoenen, 68 afleveringen)
• West Coast Customs (6 seizoenen, 60 afleveringen)
• Star Trek: Deep Space Nine (tot nog toe 2 seizoenen, 31 afleveringen)
• GLOW (3 seizoenen, 30 afleveringen)
• Peaky Blinders (5 seizoenen, 30 afleveringen)

Daarvan is alleen West Coast Customs echt slecht: voorspelbaar, irritant, en bagger. Maar hey, onderhoudende bagger is ook onderhoudend.

Ik keek eigenlijk vooral naar recente dingen, blijkt:

Ik heb 88 films gezien. Dat is minder dan ik anders zou bekijken op een jaar, maar hey, een mens heeft maar zoveel tijd natuurlijk. De tien beste films die ik dit jaar zag, waren volgens mijn inschatting net na het kijken (of herkijken, er zitten films tussen die ik al gezien had):

• The Lighthouse (2019)
• Marriage Story (2019)
• Mad Max: Fury Road (2015)
• Once Upon a Time in Hollywood (2019)
• Bone Tomahawk (2015)
• The Witch (2015)
• Train to Busan (2016)
• I Am Mother (2019)
• Us (2019)
• The Irishman (2019)

Ik keek het meest op vrijdag, zaterdag en zondag:

Ik keek het minst in februari en mei:

En ik kijk blijkbaar niet zo veel ’s nachts:

Dat weten we dan ook weer.

(Ik houd het allemaal bij in emacs, trouwens, in een tabel in org mode.)