Ik kwam den hof in, en ik zag dit:
Dat ziet er misschien niet raar uit, maar dat is het wel. Rondom een nieuw geplant plantje kruiptijm was een heel stuk grond weggehaald en verspreid in de rondte.
Kijk, foto met annotaties:
In het zwart waar de grond weg was, tot een diepte van een paar centimeter, en in de rode cirkels allemaal stukken weggesmeten grond.
Zeer vreemd, en ’t is niét de eerste keer dat precies dit gebeurt. Gemeenschappelijke factor: mos. Ik had een paar maand geleden een hele zak echt fantastisch degelijk mos rondom onze boom in de grond gepoot, en de dag erna was al dat mos helemaal uit de grond gehaald en de hele tuin rondgezwierd.
Ik heb het meteen weer rond de boom gelegd (er zat een laagje goede grond onder het mos), en vastgemaakt met kleine takjes. Volgende dag ’s morgens: weer van dat, mos heel de tuin rond.
Want jawel, dit is hoe de weggesmeten grond van de foto hierboven er van dicht uitzag:
Allemaal mos.
Ik verdenk er dus een vogel van, die binnen komt gevlogen en dan specifiek in mos gaat neuzen. Zeer zeer vreemd.
Reacties
5 reacties op “Het mos mysterie”
Niks vreemd aan. Dit is inderdaad het werk van een vogel. Onder het mos is de grond vochtiger. Bij dit droge weer zoeken de vogels aldaar naar wormen omdat ze instinctmatig weten dat wormen de voorkeur geven aan vochtige leefomstandigheden.
Check vooral ’s morgens, bij het krieken van de dag, hoe de vogels het mos met een wilde zwaai in het rond slingeren en vervolgens in de blootgelegde aarde aan het pikken gaan.
Merels halen dit soort zottigheid uit in onze tuin.
Een vogel, zeker weten!
“Hello world, birds!” Zeker een stadsmens? 😉 Hier (op den buiten) doen de vogels niet anders dan wroeten in de perken, merels zijn inderdaad kampioen in dit!
Ik zou mijzelf geen stadsmens noemen, maar ’t is dat juist: ze raken de perken niet aan, er zijn stapels dingen waarvan ik zou verwachten dat er in gewroet wordt, maar dan zijn het deze stukje uitgedroogde grond met droog mos die het moeten ontgelden. 🙂