Ik heb ondertussen de laatste weken en maanden een aantal nieuwe websites gemaakt helemaal met de hand zijn, low tech, geen frameworkgedoe noch javascript noch css.

Ik vind dat wijs, zo’n beetje luddiet zijn. (Een beetje maar, want ik deploy mijn gerief naar een firebase-platform, editeer het met VS Code dat eigenlijk een website-in-een toepassing is, en houd alles ook bij op Github en alles.)

Niet dat ik zo ver wil gaan om te doen wat deze mens bijvoorbeeld doet, want wat hij als “dit is hoe ze het vroeger deden ha ha kijk eens hoe stom” voorhoudt, is niet hoe serieuze mensen websites maakten in de tijd. Pagina’s vol dansende baby’s en headbangende Beavissen en Butt-Heads, dat werd alleen gedaan op dingen zoals Geocities, waar het vulgum pecus zich uitleefde.

(En hoe hard mis ik dat, eigenlijk, mensen die gewoon uit liefhebberij pagina’s aanmaakten over hun huisdier, macramé, de Griekse oudheid, verbouwtechnieken, gelijk wat — in plaats van gelijk nu opinie-ejaculaties of foto’s met twintig hashtags op een voorgekauwd platform te zetten, maar bon, oude zaag schudt vuist naar jeugd, ik weet het.)

’t Is niet allemaal verkeerd wat daar staat natuurlijk:

• Ik herinner mij levendig de discussies in 1996 met grote klanten of wede site voor 800 pixels breed dan wel 1024 pixels breed zouden maken.
• Jawel, ik heb ook titels gemaakt in afbeeldingen:

• sIFR heb ik mij nooit mee bezig gehouden, maar ik herinner me wel de miserie met de FOUT in de vroege dagen van CSS.
• Er is niets mis met <table> als het goed gebruikt is. Het is zeker niet veel beter dan de <div>-en-clearfix-hel waar we vaak in zaten vóór flexbox en grid het leven eindelijk gemakkelijker maakten. (Die mens is trouwens de ergste viezigheid van het layout-met-<table>s-tijdperk vergeten: 1×1-afbeeldingen om alles te spatiëren!)
• Flash was magisch. Ongelooflijk snel, en ongelooflijk krachtig, en ongelooflijk eenvoudig om ongelooflijk indrukwekkende dingen mee te maken. En door de combinatie van overal aanwezig te zijn en noodgedwongen toegang te hebben tot zeer low-level dingen van de computer was het ook een ahem problematisch ding, ja. Dat ook.
• Er zijn niet zo enorm veel sitemaps meer tegenwoordig, da’s waar. Wellicht omdat we tegenwoordig betere navigatiepatronen hebben. Of zouden moeten hebben.
• Guestbooks zijn ook verdwenen, of beter: ze zijn veralgemeend overal aanwezig. Facebook is niet veel meer dan één groot guestbook.
• GIF-animaties zouden van vroeger zijn? Ha, ze zijn nog altijd overal, animated gifs.

…maar als er één ding is dat er vroeger wél was en tegenwoordig niet meer, is het wel een “under construction” notice.

Het is daar een beetje mee zoals de verschillende vormen van online chat tegenwoordig: vroeger was dat een activiteit waar een mens zich voor neerzette, om het dan een tijdje te doen en er dan weer mee op te houden. Vandaar ook dat er op het einde van een gesprek “ttyl” of “gtg” of een andere manier om salut te zeggen was. En dat als een mens naar het wc ging of naar de frigo om iets te drinken te pakken, dat we “brb” zeiden of iets in die zin.

Tegenwoordig is met elkaar spreken via een netwerk geen speciale aparte modus meer, maar voeren we allemaal eindeloze gesprekken met tientallen gesprekspartners, soms in real time, maar even vaak asynchroon. Er is niets vreemds aan een gesprek dat zich over de loop van uren of dagen afspeelt, en ’t is maar heel zelden dat mensen een gesprek echt formeel afsluiten.

…maar “under construction” dus. We gingen er vroeger van uit dat een website, of tenminsten een onderdeel van een website, een beetje gelijk een bouwwerf was: er is een moment dat het klaar is, maar vóór het klaar is, is het “in opbouw”.

Ik denk dat “under construction” min of meer is beginnen verdwijnen is met het opkomen van weblogs, pakweg in 1998: een weblog was duidelijk een ongoing conversation en geen boek dat op een bepaald moment afgesloten was.

…maar ik vind het wel zijn charme hebben. En dus heb ik op een paar van mijn statische websites een under construction-ding gezet. En ’t is toch wel wreed hoe de zaken veranderd zijn, dat dat tegenwoordig niet meer is dan  <div class="construction">Under construction</div> zetten en daar dan wat css op te plooien:

De breedte op 100% zetten, de tekst horizontaal en vertikaal centreren, ervoor zorgen dat de lijnhoogte hetzelfde is als de dooshoogte, een herhalende linear gradient erop zetten die -45° gedraaid en afwisselend geel en zwart is, witte letters met wat extra spatiëring en in hoofdletters, en dan een hele stapel schaduw op die letter om te doen alsof er een lijn rond staat. De wereld is magisch.