Iets meer dan vijftien jaar geleden was ik al met al redelijk relatief optimistisch over het internet en de wereld. Redelijk. Relatief. Ik gaf er ooit een spreekbeurt over — wie wil, kan er de slides nog altijd van zien.

Tegenwoordig: not so much.

Het ligt natuurlijk zeer delicaat dat ik daar iets over zou zeggen, want oud en niet van kleur en cis en man. En ja, ik weet dat zelfs dat schrijven overkomt als “we mogen niéts meer zeggen”. Terwijl ik het natuurlijk wel mag zeggen, kijk maar, ik bén het aan het zeggen.

Maar niemand kan ontkennen dat er méér dan een zeker chilling effect aan de gang is. En dat net de mensen die er eigenlijk van zichzelf het meest gevoelig aan zouden zijn, er mee te maken hebben, en alsmaar meer extreme zelfcensuur gaan doen. De Rikken Torfs en Mia’s Doornaert dezer wereld trekken er zich uiteraard stuk niets van aan — ’t is te zeggen, alleen om erover te klagen.

⁂

Ik heb er een theorie over: online leven wil zeggen dat mensen de dingen vaak totaal zonder context zien — geen gezichtsuitdrukking, geen intonatie, geen idee van wat er vóór en er ná kwam. Twitter (en Tumblr vóór Twitter) is een perfecte microcosmos van al wat aan de hand is: contextloos, quasi- of totaal anoniem en zonder enige frictie reageren op een bericht van één paragraaf maximum, herhaal dat tot in de oneindigheid en het spel zit op de wagen.

Er is nu een generatie die het nooit anders geweten heeft, en die dat soort houding gewoon doorgetrokken heeft naar het offline leven.

Mijn opinie is altijd juist. Er is geen grijs, er is alleen zwart en wit. Niets heeft context. Xavier Waterslaeghers die 25 jaar geleden Zwarte Piet speelde, is precies even schuldig aan blackface als die fascisten van by Gucci.

De comedian die tijdens de Gentse Feesten zegt dat dreadlocks het terrein moeten verlaten, is even hard te veroordelen als de racisten die het aandurfden om als niet-persoon-van-kleur dreadlocks te hebben en reggae te spelen:

Slachtoffercultuur en virtue signaling: verontwaardigd worden in de plaats van andere mensen. Gatekeeping en tone policing.

Zucht.