Het was geleden van begin 2000 dat ik zelfs nog maar aan Zoom gedacht had, maar de laatste twee weken kwam ik er weer mee in aanraking.

Een sollicitatiegesprek met een juffrouw die er niet slaagde om Teams te gebruiken: op een mac en niet vinden waar de knoppen zijn of zo — al werk ik dagelijks samen met mensen die ook al sinds jaar en dag Teams gebruiken op een computer van Apple en daar niet kwaad op zijn. Ze heeft denk ik een kwartier gefutzt, slaagde er niet in om een presentatie te delen, enfin, lastig.

De keer daarna heeft ze het via Zoom gedaan. De videoconferentie liep voor haar gemakkelijker, dat toch alvast.

En vandaag had ik een call met een bedrijf in Engeland, en dat liep bijna helemaal verkeerd. “Ik stuur u zometeen een Zoom invite”, zei de dame aan de andere kant van de mail. Dat deed ze niet, of beter: ik heb geen idee of ze het deed want ik zag niets verschijnen. Mailtje teruggestuurd, mailtje teruggekregen: meeting om 1:30pm GMT+1. Is dat dan 13u30 “GMT+1”, dus 13u30 mijn tijd? Of is dat “13u30+1 bekeken vanuit GMT”? Logischerwijs het eerste, zou een mens denken, maar neen: ’t was het tweede.

En dan kreeg ik ineens een kalenderinvite op de GMail-account die ik eigenlijk alleen maar gebruik om op Google Analytics in te loggen. En dan stond daar geen meetinginformatie in. En dan dacht ik, ik zal moeten kijken in de kalender van Zoom zelf — maar met dat emailadres kan ik daar niet inloggen, wegens:

Hello [mijn emailadres],
Because your e-mail address ends with @[domein], you must contact your organization’s Zoom account admin for a Zoom account or sign up with a different e-mail address.
Thank you for choosing Zoom.

The Zoom Team

Zucht. Ik heb dan maar gevraagd om de link naar de uitnodiging door te sturen. Dat is gelukt. Maar wat een miserie. Kan iedereen niet eens gewoon hetzelfde gebruiken alstublieft? En het is misschien ook een goed idee om bij de uitnodiging meteen ook de link te steken, en die niet twee minuten vóór de call door te sturen in een aparte mail.

On a related note, over die zoomcall: vreemde kast-en-muurervaring tijdens de call. Ik ben (het is te zeggen, mijn werk is) in de markt om een dienst aan te kopen. Ik klik op een website een link aan waar ik een formulier krijg om mijn probleemstelling uit te leggen.

Een dag later: mail om een zoomcall te doen.

Nog een dag later: zoomcall in kwestie. Waar ik nog eens moet uitleggen wat ik al uitgelegd had in het formulier. En, oh ja, de dame aan de andere kant van de lijn kan geen prijsinformatie geven, en ook geen technische informatie. Dat is bij andere mensen, zij is er enkel om te horen waar het over gaat.

Ik denk dan dat ik dat al in het formulier had gezegd, maar bon. Volgende vrijdag nog eens een half uurtje met een meer technische persoon. Ik vermoed dat die mij nog altijd geen prijsinformatie zal kunnen geven, en dat ik binnen een maand een derde gesprek van een half uurtje kan krijgen — terwijl ze gewoon een pdf hadden kunnen doorsteuren ook.

Soms heeft een mens de indruk dat sommige bedrijven niet willen verkopen.