Het zou kunnen dat de werken aan ons dak morgen gedaan zijn. Er moeten nog twee grote veluxen gestoken worden (één bestaande die vervangen wordt door een velux op afstandsbediening die een groter gat nodig heeft, en één totaal nieuw gat in het dak), en dan zou het moeten gedaan zijn.

En hoe meer ik erover nadenk, hoe meer ik denk dat het een goed idee zou zijn om eens een grote kuis te doen. Gewoon eens van boven naar onder in het huis gaan en kijken wat we kunnen wegsmijten, wat we kunnen weggeven, wat er eventueel kan verkocht worden, en vooral: wat waar thuishoort.

Elke horizontale oppervlakte en elke kast in ons huis is namelijk een soort eindmorene van brol, en dat wordt met de jaren alleen maar erger. We hebben bijvoorbeeld 22 kastjes in de living, en in de helft daarvan zitten alleen maar oude DVD’s die we denk ik nooit meer gaan bekijken. Of neem de bibliotheken in huis: die in het achterhuis bevat misschien 80% boeken die ik ook digitaal heb of kan vinden (legaal of paralegaal). De bibliotheek boven heeft vooral kinderboeken die geen van de kinderen nog gaat lezen — houden we dat dan voor de kleinkinderen? Of gaan er geen kleinkinderen zijn? Of gaan die geen oude papieren boeken willen lezen?

Zelfs het klein kastje achter mijn rug zit vol met dingen die daar eigenlijk niet thuishoren:

Wat blauw is, moet eigenlijk verhuizen naar de bibliotheek in het achterhuis. Al wat groen is, zijn kinderboeken die denk ik onze kinderen niet eens meer gaan lezen. Wat rood is, hoort eigenlijk elders thuis.

Als al die dingen weg zijn, heb ik plaats om er boeken te zetten die ik wel nodig heb, of die ik gewoon graag bij de hand heb voor inspiratie.

En zo zouden we het hele huis kunnen afgaan, kast voor kast, lade voor lade, kamer voor kamer.