Sinds vorige week vrijdag zijn er mensen aan ons dak bezig. De eerste dag was het een heel leger van wel tien man denk ik, dat pannen naar beneden heeft gehaald en allerlei dingen ontmandeld.

Daarna was het een iets kleinere groep mensen, maar toch nog intensief.

(Ja, het huis naast de deur staat te koop. Of misschien: stond te koop, want ik vind de advertentie alleen nog in het internetarchief.)

Er komt geen volledig nieuw dak, maar ’t scheelt niet veel: pannen eraf, isolatie eraf, nieuwe isolatie, nieuw onderdak, nieuwe pannen. Het hele dak wordt daar redelijk wat hoger door, en er worden ook nog een stuk of drie veluxen gedaan. Eén velux die nu minofmeer op de living uitgeeft, moet wat hoger gezet worden en vernieuwd worden zodat er electrisch zonnewering kan ingestoken worden, en aangezien de nieuwe modellen ook wat breder zijn dan wat er al dertig of zo jaar in zit, moet het hele gat aangepakt worden. Idem in het chauffagekot: de velux waardoor we op het dak kunnen, moet liever wat breder worden dan 40 centimeter. En in de kamer van onze jongste zoon moet er een nieuw gat gemaakt worden om het wat minder donker te maken.

Zeer agressieve timing wel, vind ik: ze hebben maar een vergunning om te staan tot eind deze week. Dat is nog één dag, en er is alleen nog maar uitbreekwerk gedaan aan die veluxen.

(Oh en ik vraag mij af hoe dat afgewerkt gaat worden binnen in, en ik vrees dat het zal willen zeggen dat we een schilder gaan mogen laten komen om heel de bovenverdieping te herdoen en ook één hele kant van de living, blergh.)

Maar dus ja: er komt wat schot in de zaak. Na een jaar of twintig verbouwingen hebben we binnenkort alleen nog maar:

• 2 binnendeuren te installeren en 3 binnendeuren te herinstalleren
• schilderwerk en afwerking aan badkamer en douche boven en veluxen en al
• nieuwe voordeur
• netwerkinstallatie

Tegen dat alles in orde is, zijn de kinderen misschien wel allemaal uit het huis, dus.