Ik was aan het kijken naar voorouders in Meulebeke en ik kwam op de doopakte van Christina Plovier terecht. De inkt akte is wat afgebleekt, maar ter compensatie is het een heel leesbaar handschrift:
Geboren op 24 november 1673, met als ouders Guilelmus (Willem) Plovier en Maria Bruneels. Ik dus op zoek naar hun overlijdens, en ze waren snel gevonden: Willem in november 1693, Maria in november 1694.
Nu is Meulebeke in de 17de-18de eeuw een onverwacht grote gemeente, met zeer veel inwoners (zeker in vergelijking met Aalter en Knesselare en dergelijke, waar ik de afgelopen tijd vooral in rondhing) — maar eind 1694 is er toch meer aan de hand. Dit zijn de overlijdens van de eerste week van november tot de derde week van december:
Ver door de tweehonderd mensen gestorven op een paar weken tijd, elke dag een hele stapel.
Ik moest niet vel zoeken op het internet zoeken om de oorzaak te vinden: de grote hongersnood van 1693-1694, de laatste grote hongersnood van het Ancien Régime. Frankrijk heeft blijkbaar nog veel erger afgezien dan Vlaanderen, maar dan nog: wat een miserie.
En het komt allemaal nog wat dichter met de nota in de marge naast de overlijdens van 8 november:
Dit is wat ik ervan maak:
Quod aliqua nomina non tam elate sint scripta, debet adscribi absentis amicorum et vicinorum. Satis erat portitoribus suis vectoribus funerum, vel in cenere terreo ponere et abcurrere, tantus erat timor populi.
Author Name
En ruw vertaald is dat iets als
Dat sommige namen niet zo duidelijk geschreven zijn, is omdat er geen vrienden of buren aanwezig waren. Voor de dragers en de vervoerders van de doden was het al genoeg om [de lijken] op de grond te leggen en rap weg te lopen, zo bang waren de mensen.
Spooky.
Ik neem aan “dat er GEEN vrienden of kennissen” aanwezig waren. Verder erg interessant!