Tenzij ik me zeer zwaar vergis, heb ik nog nooit mijn eigen GSM-abonnement gehad. Al van zo lang ik me kan herinneren, was het mijn werk dat mijn telefoon betaalde.

Op mijn huidige werk ook. Een zeer royaal abonnement, zelfs: ik mag niet minder dan vijftig euro per maand opdoen! (Het is ingewikkelder dan dat, ‘t is met een verschil tussen werk en gemengd gebruik, en voordeel in natura en bundel te kiezen en allerlei, maar ‘t punt is: er is een gezamenlijk pakket, en tot 50 euro per maand wordt terugbetaald.)

Gisteravond laat (enfin ‘t is te zeggen vanmorgen vroeg) lag ik in mijn bed, en zoals ik altijd doe om in slaap te vallen, had ik YouTube op iets wetenschappelijks staan. YouTube staat op autoplay, en meestal kijk ik een half uur of zo, val ik dan in slaap, en word ik een paar uur later wakker om mijn telefoon af te zetten.

Vanmorgen (enfin ‘t is te zeggen rond de middag) werd ik wakker en ik had twee boodschappen:

Whut? U zegt? Hoezo?

…ah. Blijkbaar had de wifi een blip en was de telefoon op 4 of 5G overgeschakeld en om de één of andere reden daar blijven op staan. En heb ik mijn volledige maandabonnement op maximaal een paar uur opgedaan. Op de fucking eerste dag van de maand waar ik naar het buitenland moet gaan en data nodig heb.

Want ah ja, klein detail: we hebben op het werk sinds kort een abonnement dat blijkbaar zestig euro per maand kost voor tien gigabyte data. Dat er op geen tijd door is als YouTube iets op hoge resolutie afspeelt.

Ik heb geen flauw idee hoe het mogelijk is dat een groepsabonnement waar mogelijk vele honderden mensen van gebruikmaken zo enorm veel geld kan kosten voor zo enorm weinig data.

Ik zal dan dus maar zelf een abonnement gaan kopen zeker?

Pff.

Bij ons thuis heeft de rest van het gezin Base, en het stomme is: het abonnement aan 15 euro biedt al meer dan dubbel de data die ik op mijn werk heb voor 50 euro.

Geen idee wie de onderhandelingen gedaan heeft met Proximus, en wellicht dat het allemaal vééééél complexer is dan ik denk, maar ik stel mij toch vragen. 🙂