Ik ga door mijn foto’s voor mijn tuinsafariwebsite, en ik kom er regelmatig tegen die ik zelfs zonder kijken indertijd links heb laten liggen.

Dit is een stukje van een foto zoals hij van het fototoestel kwam eind juli 2006:

Zeer donker. Flits niet afgegaan, wellicht wegens batterij bijna op en te snel na elkaar foto’s nemen. Het is dan ook een klein zandloopkevertje dat zeer zelden stil zit.

Als ik de exposure naar boven trek, krijg ik dit:

Stapels chromatische aberratie, maar vooral: verschrikkelijk veel ruis, en lelijke ruis bovendien, met strepen waar de sensor niet mee wou doen.

Het is raar, maar zelfs met al wat er verkeerd is aan de foto, vind ik er nu wel wat aan. Het heeft iets romantisch, of zo. En tegenwoordig zit er in Lightroom van die AI-achtige ruisonderdrukking, en een beetje duwen op knoppen later krijg ik er dit beeld uit:

Ik heb niet eens overdreven met scherper maken, maar het heeft wel iets, vind ik. 🙂