Ik sprak ooit met iemand die niet zó veel ouder was dan ik toen was, die zei dat hij elke maand een degelijk maandloon had van zijn investeringen. Dat hij eigenlijk niet echt meer zou moeten werken.

Ik kan mij dat niet inbeelden, dat ik genoeg geld zou hebben en dat ik toch nog zou werken. Zweer: het moment dat ik niet meer zou moeten inzitten met maandelijkse inkomsten, is het moment dat ik stop met werken.

Geen haar op mijn hoofd dat ooit iets anders denkt. Pensioen van zo rap als het ook maar enigszins mogelijk is, gedomme.

Ik mag er niet te veel aan denken dat ik nog twaalf. Fucking. Jaar. bezig moet blijven.

En niet eens dat ik mijn werk niet graag doe hé, integendeel. Maar als ik kon kiezen tussen werken en niet werken? Ha.