Het dak van het achterhuis vóór de werken eraan:
Het dak woensdag rond de middag, met de pannen eraf:
Op het gelijkvloers, kijkend naar linksachter en de trap naar boven:
De muur rechts achteraan op het gelijkvloers (met een gat in de vloer erboven):
Op het eerste verdiep, de scheidingsmuur tussen de twee kamers vóór en tijdens de eerste fase van de werken:
…en dit is hoe het er uitzag woensdagochtend, een precair balancerend stukje muur:
De muur links, waar de schoorsteen ondertussen afgebroken is,
…merk ook de prachtige staat van het metselwerk op:
En ook wel mooi, dat de zijmuren op de groei gebouwd zijn, een groot gemak:
De rechterkant ziet er marginaal beter uit, maar kijk eens naar de prachtige staat van de verzameling stokken, plankjes en vermolmde balken, dat zal wel nog eens tweejonderd jaar houden!
..of misschien toch niet:
Yep, de hele zooi is naar beneden gedonderd. Nu, niet dat het niet de bedoeling was om de hele dakconstructie te ontmantelen, maar het was wel spectaculair. En een enorm gemak dat het allemaal mooi naar het midden gevallen is. Want die twee muren, zowel links als rechts, zijn maar een half steentje breed natuurlijk. En o ja: wat bleek? de mortel was zo vort als iets. Dat heel dak stond meer recht van gewoonte dan van wat anders.
Kijk, hier is die mens met zijn blote handen de hele muur baksteen voor baksteen aan het ontmantelen:
…terwijl zijn collega er gewoon het zand van wrijft, zodat ze hem kunnen hergebruiken later:
En zo is op een kwartiertje al bijna de hele muur afgebroken:
Enfin, tegen donderdag waren de twee muren al bijna volledig heropgebouwd, en tegen vanavond zou er al een nieuwe nog en zo moeten opstaan. En dan tegen volgende week maandag of dinsdag het hele dak. Jaja, ’t zal vooruitgaan.
Echt waar.
