Magnifiek. Heel de dag miserie gehad met de computers, en nu het allerbeste: de d:-drive in mijn werkcomputer heeft het opgegeven. Zomaar. Delayed write failed, en bling! niets meer. De disk is zelfs niet meer vindbaar als de computer boot. Primary Slave HDD error, press F1 to resume. Fuck it. Stond natuurlijk vol gegevens.

En de airco in het serverhok heeft het definitief opgegeven: eerst nog een klein half uur luider en luider beginnen lawaai maken, tot ik het niet meer kon aanhoren en ik hem zelf uit zijn lijden verlost heb. De deur staat wagenwijd open, ik hoop dat dat voldoende is om het daar wat koel te houden.

Martin Wisse’s boeklog aan het lezen terwijl ik wacht op Outlook (ja, het gaat echt zo traag, en neen, ik kan niet zonder, en ja, ik heb de computer al herstart en ja, vanop een andere computer is het ook zo traag en neen, bij andere mensen is het niet traag).

Veel boeken die ik ook gelezen heb. Over Rendezvous with Rama van Arthur C. Clarke:

And yes, while Rendezvous with Rama has lost some of the significance it had when it first came out, simply because science fiction as a whole has moved on, it still managed to evoke that sense of awe in me. However, this would’ve been a better book had I read it when I was twelve. [bron]

Ik heb dat boek dus gelezen toen ik twaalf was. En het was inderdaad fantastisch goed. Onlangs ook de vervolgen gelezen. Eén woord: eeeuuurghhrhhrhh!! Niets dat kon vergelijken met het origineel, zeker niet het origineel-zoals-bijna-twintig-jaar-geleden-gelezen.

Damn. Mijn Outlook is zo traag dat hij praktisch onbruikbaar geworden is, ik krijg de portable niet onder zijn juiste naam in het netwerk, de airco in het serverhok is denk ik kapot, en de domain controller doet raar.

En het is al bijna middag en ik heb nog niet de helft genoeg werk gedaan.

Whoa, dat was lang geleden: met de koptelefoon op in bed kruipen en luisteren naar de muziek. Helaas voor Tori: twee tracks is genoeg voor vanavond.

Hoogtijd voor Histoire de Melody Nelson. Gainsbourg rules.

Bon, en nu naar bed. Met Tori Amos.

Noem mij stom, maar ik ga op een dag eens alle entries van de afgelopen paar maand uitprinten. Toen ik de remise dit weekend aan het leeghalen was, heb ik zowel printouts als backups van oude genealogie-opzoekingen teruggevonden.

De backups waren deels niet leesbaar wegens te oude diskettes, deels niet leesbaar wegens gebackuped op tape en geen tapestreamer meer, en deels niet leesbaar omdat het programma (Family Scrapbook 2) zelfs niet eens meer opstart op een moderne PC.

De printouts waren natuurlijk nog in uitstekende staat, geen tien jaar oud.

Martin Wisse heeft een booklog. Ik zou dat ook wel willen bijhouden, maar ik weet niet of ik eigenlijk voor de boeken die ik lees wel een degelijk gedacht op papier zou kunnen zetten.

Only one way to find out, zeker? Doen, zeker? Nightwatch is net uit, dus die doe ik nog niet. Ik denk dat de volgende Cordwainer Smith’s The Rediscovery of Man zal zijn.

En ik vind dat ik mijn eigen weblogprogramma in ColdFusion moet gebruiken, nah!

“Well, you’re in a remarkably good mood, considering it’s the first anniversary of your mother’s death,” wa hey!

TLC is wel goed. En Alan Partridge is weer eens zeer goed.

Maar Sandra moet laat werken, dus ik moet alleen kijken, snif.

Ik denk dat ik straks in bed ga kruipen met de computer en naar Scarlet’s Walk luisteren. Ik moet en ik zal Tori Amos leren appreciëren. Verdomme.

New Strong Bad!!!

The UN has defended appointing an Iraqi weapons inspector who runs a sadomasochistic website. Draw the line at pedophiles tho.

En Filip heeft een bloedhondachtig iets. Dat redelijk nerveus is.

Peter heeft een soort duitse scheper met niet veel haar. En hij heeft gelijk wel de gewoonte met honden om te gaan. Beetje bruusk, maar bon.

Anick heeft een collie, zo’n zwartwit-ding. Ze is er helemaal verkeerd mee bezig.

Mmmmm. Mystery Curry vanavond: ergens tussen rijstpap en echte curry. Maar niet slecht, daar niet van.