Michel Vuijlsteke's weblog

Heb het nieuws bekendgemaakt bij de mensen hier. Geen overdeeld negatieve reacties, da’s toch al iets.

En als ik vrije tijd heb, ga ik beginnen wiskunde studeren. Beginnen bij Karl’s Calculus Tutor en zien of het mij aanstaat.

Voor het gemak: even aan het schrijven van op mijn computer op het werk, niet de portable.

Georgia ziet er echt wel stukken beter uit met Cleartype.

En de mailproblemen zijn nog niet van de baan: nu moet service pack 4 nog op de mailserver toegepast worden, zonder dat kunnen we nog geen mail naar buiten sturen of ontvangen van buiten.

Denk Netpoint, denk Amercom. Meer details later.

Hm. De computer heeft heel de nacht gewerkt om een Ogg Vorbis-gëencodeerde videofile om te zetten naar AVI, en het is nog niet gelukt. De file is maar een half uur lang, en het geluid is weg. Oh well. Ik zal het maar op DVD kopen zeker?

Exchange server: de omvang van de catastrofe begint nu pas in te zinken. Wat ik nog heb: kalender tot begin juli, contacts, sent mail tot begin juli, inbox en outbox tot eind 2001 en vanaf mei tot begin juli.

Al de rest is weg: persoonlijke mails, registratiecodes, Amazon- en andere facturen, opgespaarde tips en andere van mailing lists, …

Om bij te bleiren. Ik denk dat we best de twee files waarin de message store zaten, meegeven aan een gespecialiseerde firma om alle gegevens uit te halen.

Luc zegt dat we best de mailboxen zouden beperken tot 100 Mb. Ik begin geneigd te worden hem gelijk te geven. En dan al wat niet direkt in de exchange server moet staan, archiveren in pst-files. Die dan op CD-ROM gezet worden. Zucht.

Neverwinter Nights: chapter 1 gedaan, en nu bezig in Helm’s Hold. Vechten tegen zombies. Leuk.

Maar nu toch slapen. Vraag mij af waar Sandra blijft.

Van het more information than you actually needed Dept.: nu ik met mijn computer op het toilet zit, zie ik dat er stukken konijnenvoer in mijn portable’s keyboard verzeild waren. Met name twee stukken geraspte wortel en een stuk ajuin.

Maar nu naar bed en Neverwinter Nights! En hopen dat ik ooit een portable heb die rapper werkt, lichter is, minder warm wordt, zonder kabel op het netwerk zit en dagen werkt zonder stroomkabel.

Ik schat nog drie jaar.

Niets op tv geweest, en de avond is al over. Wreed hoe rap het soms gaat.

En nu is het Sex & The City. Een aflevering die ik nog niet gezien had (niet moeilijk, dat). And what’s more: een aflevering die ik niet wil zien.

Deze week ga ik er niet aan toegeven: ik ben naar bed! Ha!

Dat is karakter!

En ik ga in bed nog een beetje Neverwinter Nights spelen. Nè.

Manuscripten van E.W. Dykstra: ongelooflijk archief.

Bekende mensen in japanse reclamefilmpjes.

confute: Dictionary.com Word of the Day.

Bon. Het is officieel: we zijn de mail van januari tot nu kwijt.

Met andere woorden: Daniël is erin geslaagd om sinds 15 januari niet één werkende backup te maken. En wat is zijn reactie daarop? Zeggen dat het mijn schuld zou zijn dat de exchange server kapot was, omdat ik files zou gedeleted hebben. Uiteraard heb ik files verwijderd: logfiles en archieven, zoals ik al meer dan veel heb gedaan in het verleden. En was ik het niet, dan was het Reinhart die het deed. Daniël’s enige idee was om telkens te probere de hard disk te defragmenteren, jaren 80-oplossing if ever I heard of one.

Uiteraard heb ik geen vitale files verwijderd. En zelfs als, het is dus niet het geval, maar zélfs als, dan nog verontschuldigt dat niet het feit dat er geen enkele goede backup is.

Dank u Daniël. Qua duppels en emmers… AAAAAAAARRRRRRGGGGHHH!!!!!!!!!!

Zelie luistert ‘s avonds naar liedjes, ‘t is te zeggen, ze kijkt naar mpegs met liedjes op de portable. De hoofdmoot is een reeks generieken van kinderprogramma’s waar ik vroeger ook naar keek, gedownload van een site die nu niet meer bestaat, en aangevuld met een Chu! Natsu Party van 3 Nin Matsuri.

Vroeger was alles beter, zeker in kinderprogramma’s. OK, Casimir was lame en L’Île aux enfants trok op niets, en Candy was voor wijven, maar voor de rest: Chapi Chapo! RécréA2! Albator! Goldorak! Capitaine Flam! Ulysse 31!

Waarom ik erover begin: vanmiddag per toeval in de achtergrond een aflevering van de nieuwe serie van de Smurfen gezien. Ik denk dat het een teken is dat een serie kapotgemaakt is als er plots stapels nieuse karakters bijkomen. Zoals bij de Dukes of Hazzard, als plots de neefjes er waren.

Wel, bij de Smurfen zag ik plots een huisdier op smurfgrootte, een babysmurf, een oude smurf met een lange baard en begod een gele muts, een BEGOD GROOTMOEDER SMURF?!!

En Gargamel kwam zelfs niet meer voor behalve in de generiek:  blijkbaar vervangen door een oud wijf met een soort gier als huisdier? Waar is Azrael naartoe??

It’s all going to the dogs…

Media Whores Online. Geen blote wijven, sorry.

Dana Winner, bij nader inzien: al jaren beroemd in Duitsland, verkozen tot favoriete international artieste in Zuid-Afrika, ‘t zijn dingen.

Ik zal eens wat platen moeten kopen.

Ik ben op een punt in mijn leven gekomen waar Sara Bettens mij mateloos irriteert en ik op het punt sta om platen van Dana Winner te kopen. Ahum.

Help! Inka, een dame van de leeftijd en het algemene uitzicht van Dana Winner, die in een mouwloos topje en bijhorende minirok in schotse ruiten, van het een op het ander been huppelend, lass dich überraschen staat te zingen. Grow up! Get a life!

Van Dana Winner gesproken: die is tegenwoordig meer in Duitsland en Oostenrijk dan in België zeker? Ze heeft een plaat uit in het Duits, het zal dat zijn. Alhoewel: ze was onlangs nog op ARD met Woman In Love. Op een boot, playbackend met duitse hoeveelheden echo, en bijna weggewaaid op een woelige zee. Of See, kan ook altijd.