Een bijna-toekomstige-ooit-geweest-klant wil een domeinnaam

Een bijna-toekomstige-ooit-geweest-klant wil een domeinnaam die ik geregistreerd heb een tijd geleden. Tot nader order kunnen domeinnamen niet overgedragen worden in België, maar vanaf september kan het wel.

Ik heb er echt geen gedacht van wat we daar voor moeten vragen. Eens te rade gaan bij Bart? Misschien hebben zij daar meer ervaring mee.

Mijn eerste gedacht is dat we het niet zomaar kunnen doorsturen aan kostprijs. Maar indien niet, aan welke prijs dan wel? Ze hebben nu al drie keer gebeld, ik heb al twee keer gezegd dat ik zou terugbellen, maar het is nog niet gelukt de beslissingnemer aan de lijn te hebben.

Bon, morgen belt hij naar hier en kunen we het aan de telefoon uitpraten. Wel zo’n beetje een vreemde situatie, heb die man sinds hij afscheid nam van zijn vorig bedrijf (waar wij dacht ik toch goed mee overeen kwamen) niet meer gesproken. Wel in contact geweest met zijn nieuw dinges, en daar komen we dan helemaal niet mee overeen, al verliep alles daar telkens via tussenpersonen en derde partijen…

We zien wel.

Holy fuck! Het is al halfvijf voorbij! Hoe is het mogelijk dat een dag zo snel voorbij kan gaan?

Oh the humanity of it

Oh the humanity of it all! H@x0r Google

Kermitage.com
Welcome to the most sensational, inspirational, celebrational, Muppetational web site around. Anyone growing up in the ’70s caught at least a few episodes of the rousing variety show known as “The Muppet Show”, and the creators of this incredibly in-depth site have painstakingly profiled each episode. Start with season one, which featured guest hosts Paul Willams and Phyllis Diller among others, then work your way through the remaining seasons. After you’ve dissected each episode, scoot over to the Character Guide and read about every Muppet to ever appear on the show. The list starts with Abe, a tap dancer who made a cameo in episode 56, and ends with the Zuchinni Brothers, a group of daredevil Italian brothers. Whether you’re looking for obscure characters like the Mackerel or trying to find information about Kenny Rogers’ guest-hosting gig, Kermitage will indubitably provide the facts.

The Memory Hole
This recently launched site takes a cue from the likes of The Smoking Gun and Internal Memos and exposes unscrupulous business practices and politics. The site’s tagline, “rescuing knowledge, freeing information,” perfectly explains editor Russ Kick’s goal
— to present information that “other people don’t want you to see or would rather you quietly forgot.” Read the U.S. Tobacco intra-company memo discussing its 9-year-old customers, then learn about Army Secretary Thomas White’s changing biography, in which his 11 years as an Enron executive have ostensibly disappeared. The site is updated several times a week — check back often for material that many people would prefer remain hidden.

Wat er mij aan doet

Wat er mij aan doet denken: toen we bij Sofie en Andy waren voor de geboorte van Emil. Op een bepaald ogenblik komt het erop dat Zelie sommige woorden consistent niet zegt, of anders dan ze zou moeten, al weet ze heel goed wat het eigenlijk is. Dolfijn voor “fontein”, of krokodil voor “broccoli” bijvoorbeeld.

Ik weet niet meer wie het allemaal was (ik en namen!), maar rechtover mij zaten toen een stuk of drie loebassen, die er niet beter op vonden om de volgend keer dat Zelie voorbij kwam, er haar toch wel over te beginnen pesten! Zo van “a zelie, hebt gij nog veel krokodil gegeten? of was het dolfijn, ha, ha?”

Ik had ze kunnen kelen! Zo typisch gedrag van een groepje idioten op school die iemand anders in groep staan uit te greiten. Als ik op dat ogenblik niet bij familie zat, ik was gewoon weggegaan.

Zelie zingt dus bijna voortdurend:

Zelie zingt dus bijna voortdurend: ze combineert tekst en muziek van allerlei liedjes door elkaar, en ze vindt ook haar eigen dingen uit.

Dat leidt dan tot bijvoorbeeld

Citroen!
Pas maar op!
Of ik zal jou opeten!

Het origineel: “Appelsien / Laat u zien / Pas maar op / Of ik eet u op!”.

Er zijn liedjes die komen en gaan (Frère Jacques en Broeder Jacob bijvoorbeeld, vroeger wel, maar nu niet meer), maar wat ze nu al trouw bijna twee jaar zingt, is “Slaap kindje slaap”:

Slaap kindje slaap
A-buiten loop een saap
Dat drink zijn melk a-zoetjes
Slaap kindje slaap!
SLAAP kindje slaap!!!
ABUITEN-LOOP-EEN-SAAP!
SLAAAAAP kindje SLAAAAAAAAAP!!!!
[repeat ad infinitum, crescendo]

“Schaap” komt er dus niet uit, en het is ook al twee jaar dat we Zelie tevergeefs proberen wijs te maken dat dat schaap wel degelijk witte voetjes heeft.

Ik kan mij de familieverhalen al inbeelden binnen een jaar of vijf, zes.

Ik lees teveel boeken tegelijk.

Ik lees teveel boeken tegelijk. Voor het ogenblik in progress:


  • Vinland the Dream and Other Stories, verzameling kortverhalen van Kim Stanley Robinson. Ligt op mijn bureau op het werk. Denk ik. Zal ergens begin volgende week zeker uit zijn.
  • Churchill, biografie door Roy Jenkins. Ligt op het toilet, of op de kast in de gang naast het toilet beneden. Een paar pagina’s per zitting, als het ware. Aan dit tempo zou ik er dus nog een jaar mee bezig kunnen zijn, maar ik vermoed dat ik vanaf rond de jaren ’20 zal willen doorlezen.
  • Birdman, een britse thriller van Mo Hayderover een seriemoordenaar die vogeltjes in de borstkas van zijn slachtoffer laat. Naast mijn bed. Loop van volgende week uit, als ik ooit eens de tv zodanig beu ben dat ik vroeg naar bed ga.
  • Lawrence: The Uncrowned King of Arabia, biografie van T.H. Lawrence. Ook naast mijn bed. Ik zit er een beetje vast in, het steekt echt wel tegen op het ogenblik (1910 of zo)
  • Aleister Crowley, biografie. Ook naast mijn bed. Doe ik aan verder van zodra Birdman uit is.
  • God-Emperor of Dune, Frank Herbert. Op de portable, in Word. Lees ik als er een dood moment is met de computer. Maar nu dat er Dynomite op staat en ik Neverwinter Nights aan het spelen ben, wordt het moeilijker.

Louis is om zeven uur

Louis is om zeven uur wakker geworden, met koorts en rooie puntjes overal. Waarschijnlijk van zijn gecomineerde inenting tegen rubella, mazelen en bof.

Niet dat hij er veel last van heeft: hij was zo braaf als een beeldje, tot hij Sandra zag natuurlijk. Zij heeft hem dan maar een suppo gestoken.

Zelie was er om kwart na zeven, en zij moest absoluut door Sandra uit bed gehaald worden. Na een beetje overtuigingswerk en twee keer over en weer, wou ze dan toch naar beneden met mij. Zucht.

Enfin, een half uur op bed geleden bij ons, en dan naar beneden eten. Zelie: chocomelk, een doos Fristi en een paar rozijnen gevist uit een komt muesli. Louis: een fles melk en een koek. Boterhammen out of ze question.

Nu is Zelie al een minuut of tien met een model van een berg + bergbeklimmers + wolken met zon + wolken met een vogel aan het spelen. En Louis is met boekjes bezig en met de kralenglijpuzzel. En nu heeft hij teigetje (van het wereldkankerfonds dacht ik) op een stoel gelegd en is hij die aan het verduwen door de keuken. En nu is hij met de wasco’s aan ‘t spelen. En nu is hij gevallen. En nu is hij een boekje aan het pakken uit de bank. En zal ik hem wat voorlezen.

Zelie heeft het kindereimodel, dat nochtans niet simpel is, als twee keer uit elkaar gehaald en in elkar gestoken, nu is ze aan het zingen van “twee teigetjes, zachtjes op een rij, draaien aan een wieletje, niemand zeggen”. En met de trein van Louis aan het rondrijden. Daar komt boel van.