Living on the edge! Met de portable op het strand!

Ik kende nog heel de weg van Gent naar Knokke van buiten, behalve als we ergens voorbij Maldegem op een nieuw stuk weg terechtkwamen. En bij het binnenrijden in Knokke bleek dat ze in de Parmentierlaan zo’n soort ovaal rond punt hebben gemaakt met twee enorm grote Sportweekend-achtige oranje figuren in.

Het zich op het einde van de Parmentierlaan, het grote gat met daarachter niets dan blauwe lucht, was nog altijd hetzelfde. De immobilliën-agence met zwart blinkende graniet en lichtblauwpaarse neonletters is er ook nog altijd. Het café-restaurant ies verder aan de rechterkant is weg, en het appartementsgebouw waar Frank uit Antwerpen in zat (Frènk, bij wie we onze eerste Stimorol hebben gegeten). En de antiekwinkel rechtover was ook weg, vervangen door een ander immobiliënkantoor.

Op het einde van de Parmentierlaan vond ik niet direkt het appartement terug. Tiens, dachtik, Maquette is veranderd… Bij nader inzien: Maquette is weg! Of beter: de hele Résidence Morillon is weg!!! “Hier komen luxe-appartementen 1, 2 of 3 slaapkamers”, en voor de rest een gat in de grond!

Takkoord, You Can Never Go Back en zo, maar dat het hele gebouw in lucht ozu opgaan, had ik nooit verwacht. Tchhh.

We gaan naar de zee. Met Zelie en Louis. ’t Zal mij benieuwen.

Register and enumeration of the books read by us, 279 in number, of which our beloved brother Tarasius desired to have a summary. Wonderbaar.

De dag is weer eens voorbij.

Pfff.

Morgen een beetje uitslapen en naar de zee gaan of zo.

En dan nog één dan en ’t is weer weekend.

A Superorganism’s Fuzzy Boundaries – The breathing termite mounds of southern Africa raise the question, Where does “animate” end and “inanimate” begin? [Natural History Magazine]

The HisTory of Michael Jackson’s face. Uauuaaaaaarrrggghh!!

IA! IA! CTHULHU FHTAGN! Tales of the Plush Cthulhu!

En voor wie het nog niet gezien zou hebben: Greg the Bunny.

Wil Wheaton krijgt nog maar eens een klop van de hamer. Hij blijft er positief bij. Good for him. Maar het was duidelijk niet altijd zo:

I think back to something I wrote in April while in a pit of despair: “I wonder if The Lesson is that, in order to succeed, I need to rely upon myself, trust myself, love myself, and not put my happiness and sadness into the hands of others.”

Ik ben eigenlijk blij voor hem dat hij tegenwoordig bijna niets meer post. Hij heeft het ongetwijfeld te druk met leven om zich met zijn website bezig te houden.

Unlike some people I could mention.

Cringe factor! ’t Is weer van Would Like To Meet.

Jay-zus! Hoe durft die mevrouw op tv komen?

Anoushka Shankar. Seriously. Ik hoor wreed graag sitar, maar ’t is een beetje disconcerting als de dochter van Ravi Shankar speelt. En vooral als ze er zo uit ziet. Grrrrrrrrr. Down boy!

Pfffff. Ik ben naar huis.

Ik voel mij niet goed. Misschien wel de vermoeidheid.

Alles blijft bij het oude en in december zien we wel weer. Da’s de samenvatting.

Toch maar raar, als de kinderen mogen uitslapen en ik niet.

Sandra blijft anderhalve week thuis, en dan blijf ik een week thuis. En dan is de grote vakantie gedaan en gaat Zelie weer naar school.

God-Emperor of Dune is uit, en het is weer veel te laat. En morgen zal ik weer een wrak zijn.

Gelukkig is het overmorgen vakantie.

Oef. Het is weer uit met Big. ’t Werd tijd.