Eerste dagen terug na vakantie zijn altijd zo… icky. Vreemd. Leeg.

Ik spendeer dan de helft van de dag met terug aan te knopen aan oude dingen, en mailbox opkuisen, en vergaderingen, en dan lijkt het alsof er niets gebeurd is.

Maar bon: vandaag toch een aantal zware knopen doorgehakt. Twee onterecht boze mensen geantwoord, een ingewikkeld contract rondgekregen, wat meer zicht gekregen op volgend jaar, dus het valt wel nog mee in het “niets gebeurd”-departement.

En nu naar huis. En morgen nog één dag zien door te geraken, en dan volgende week aan 250 per uur van start gaan.