Zelie heeft zo’n etchasketchachtig dinges (maar dan met magnetische dinges) gekregen, en ze was direkt verkocht. Niet content dat ik even door wou:

Enfin, een beetje later is ze dan over en weer gegaan naar het jaar 1973 alwaar ze een bril van de mannen van Mud geleend heeft:

Niet te verwonderen dat Andy zo vertwijfeld kijkt: den duts moest opstaan na een zware kerstavond, met een heel huis vol kinderen.

Van links naar rechts: Emil, Louis, Jef, nog een Louis, Zelie. Respectievelijk van Sofie&Andy, van ons, van David&Charlotte, nog van David&Charlotte, en weer van ons. En volgend jaar zit daar nog eens Jules bij (van Sofie&Andy, die hier in zijn park lag), en onze derde spruit. Allemaal op vier jaar tijd gebeurd, tssss.

Hieronder nog eens Emil:

Sofie & Charlotte ‘s avonds zeer laat op kerstavond:

En David: