Tja. ’t Is deze week nog gene vetten geweest van slapen, ik schat zo’n drie à vier uur per nacht gemiddeld. Vannacht toch rond halfdrie in slaap geraakt, gelukkig.

’t Zal wel de verandering van het seizoen zijn zeker?

Slaapdeprivatie is een raar iets, en dat visioen met een witte baard was inderdaad zotte Frans. En ’t is niet eens meer “één van die dagen”, het begint één van die maanden te worden.

Fijne Dilbert vandaag trouwens: