Kijk, nóg iets waar ik strontambetant van word: slecht Engels.

Niet noodzakelijk slecht in de zin van slechte grammatica of woordenschat of zo, maar wel van uitspraak.

En dan specifiek: slechte uitspraak van mensen die niet van thuis uit Engels spreken, maar wel doen alsof ze van een bepaalde streek zijn.

Mijn gedacht: wie geen native speaker is, moet maar RP doen. Of BBC English, zo u wil. Géén New Yorks (“I got toity boids! doity boids!”), en zeker géén Cockney, zoals in de tijd toen Chantal Pattyn nog interviews deed over de middag bij Studio Brussel.

Waarschijnlijk is mevrouw Pattyn in het echt een sympathieke dame, zonder enige twijfel spreekt ze echt zéér goed Engels, maar in ieder geval deed ze toen zo’n ongelooflijk vies geaffecteerd Londen-achtig accent. Compleet met East End glottal stop, genre “so you’ve go’a, y’know, be ‘appy about the album right?” —aargh!!

Afgrijselijk.

En ook wel: mensen die beter zouden moeten weten. Zoals die keer dat interview dat iemand op Studio Brussel vroeg aan Shirley Manson (denk ik) waarom ze hun nieuwe CD “vee two dot zero” genoemd hadden.

Of Ilse Demeulemeester in de recente Rover-reclame: “en als u een auto was? roever maai dieë!” Zelfs de man in de reclame, die toch wel beter zou mogen weten, zegt ROE-ver. Godgeklaagd.