Foon

De kogel was na veel vijven en zessen, door omstandigheden buiten iedereens controle, uiteindelijk door de kerk: geen GSM van het werk voor bibi.

Dus dan maar zelf zo’n ding gekocht. Het is niet zo’n verschrikkelijk duur ding geworden, maar ook geen ding van 50 euro.

Er zit een cameraatje in. Een slechte camera, uiteraard, maar ik loop toch altijd met mijn Ixus op zak en meestal met mijn D70 op de rug, dus zo erg is dat niet. Wel wijs dat het ding blijkbaar een soort primitieve panorama’s kan forceren.

Voor de rest niet veel toeters en bellen, ook zo geen minuskuul ding dat je niet terugvindt in een binnenzak, maar net groot genoeg om niet te groot of te klein te zijn. Een degelijk scherm, voldoende geheugen, geluid dat goed genoeg is om mijn favoriete ringtone to great effect te kunnen gebruiken, en ik kan er mijn afspraken bloetoefgewijs in en uit krijgen.

En, heh, ontdekte ik daarjuist: ik kan ermee naar de radio luisteren.

Maar bon, telefoons zouden geen telefoons zijn als ik er niet zo ongeveer drie uur (echt serieus) aan had moeten duwen en trekken om het ding geconfigureerd te krijgen. Mijn enige vraag aan de dame in de winkel was dat ik absoluut wou beelden kunnen versturen via e-mail. Nee, geen MMS, ik wil wel degelijk naar een computer sturen en niet via iets anders dan e-mail, ja ik wist dat bluetooth naar de computer kan sturen. Kan ik met enkel MMS gewone e-mails sturen? Zeker, verzekerde de dame me. En heb ik zeker geen GPRS of zoiets nodig? Neen, niet nodig.

Ik kom uit een tijdperk dat een cell phone iets is dat in een gevangenis hangt en heroïne een vrouwelijke heldin. Ik ken dus niets van die hele mms / gprs / sms / messaging / weetikwatnog-historie. En dus vertrouwde ik die dame onconditioneel, ook en vooral omdat ze mij van harte aangeraden was. Doe mij maar zo’n ding waarmee ik zeker e-mails kan sturen, da’s al wat ik moest hebben.

Thuisgekomen, eerste probleem: telefoon met geen moeite aan de computer te verbinden. Bluetooth allemaal goed en wel, maar het lukte maar niet, tot ik doorkreeg dat by default de install de gsm als modem probeerde te installeren, en niet als serial device. Zucht.

Eens ik zover was, was het allemaal simpel, en geraakten mijn outlook contacts en kalender en alles proper gesynchroniseerd, en nu kan ik aan de telefoon via de gewone explorer en zo. Which is nice.

Maar: dat van die e-mail is dus geen waar. Tenzij dit ook als een e-mail telt natuurlijk:

Een MMS die in een mailbox terechtkomt, met stapels crap errond. Als ik dat naar Flickr stuur, komt er een vieze “Proximus MMS.” vóór de titel, en komt in het commentaar de hele tekstinhoud van de boodschap hierboven, met onder meer ook mijn GSM-nummer erin.

Dat moet toch beter kunnen? Het staat me bij dat die dame me verzekerd had dat ik zéker e-mails ging kunnen sturen, niet alleen mms-en, dus heb ik me via de oline configurator van de maker van mijn kleinood allerlei configuraties laten op-sms-en WAP, en GPRS, en MMS, en Telenet en Proximus, en allerlei combinaties uitgeprobeerd.

Conclusie: ik denk dat ik alleen gewone WAP en gewone MMS kan doen. En dat ik dus geen gewone normale vanilla e-mails kan versturen.

Bah.