Zucht

Ik ging vandaag, gelijk een grote mens, allerlei cultureels doen, en daar dan van schrijven op gent.blogt.

Maar helaas: mijn natuurlijke indolentie heeft stevige hulp gekregen vandaag. Het allemaal Huug zijn schuld!

…nee, natuurlijk niet. Ik zag het gewoon niet zitten. Eerst was het slecht weer, en dan heb ik van computers gedaan, en dan zijn we iets gaan eten, en dan was het wel goed weer maar was het ondertussen al bijna vier uur en waren de kinderen er bijna.

En dan was het avond, en dan was het snooker, en nu is het Newsnight, en zit ik met een schuldgevoel naar het vuurwerk op drie straten hiervandaan te luisteren.

Zucht. Morgen beter. Echt waar beloofd!

Één reactie op “Zucht”

  1. Ach, maar allez, ge moet U niet schuldig voelen. Ik vond het een heerlijke babbel, heb veel bijgeleerd en opgestoken en toen ik naar huis reed lag er een dikke smile op mijn smoel die er maar niet af wou. Het is lang geleden dat er nog iemand iets voor me gedaan heeft zonder dat ik het dwingende gevoel had om iets te moeten terug doen. Hartelijk bedankt!
    (Ochja, ik ben dan nog ‘s avonds bij mijn zus geraakt om naar de kleine te gaan kijken – daar tot middernacht met een probleem op haar pc bezig geweest (en opgelost, joepie!) met die baby op schoot. Mmm, schitterend dagje was het.)

Reacties zijn gesloten.