Ik neem tegenwoordig om 7u22 de trein aan de Dampoort. Vroeger was dat ergens na achten aan Sint-Pietersstation, en dan zat ik hoedanook met Sandra op de trein, en vaak ook met mijn baas.

Gezellig, dat wel, bijbabbelen en zo, maar tegenwoordig heb ik wel veel meer tijd, nu ik alleen zit.

Het maakt echt wel wat uit, zo’n half uurtje een boek kunnen lezen ‘s morgens en ‘s avonds, en vooral, nu ik mijn tabletpc niet meer heb en ik dus geen e-books meer lees: ik ben vast van plan om, langzaam maar zeker, door mijn backlog van papieren boeken te geraken.

Absolution Gap was al uit (teleurstellend), sinds gisteren ook First Crusader (véél te kort, het had gerust duizend in plaats van  een kleine driehonderd pagina’s mogen zijn).

Eindes en overgansperiodes en alles wat tussen die twee zweeft interesseert mij mateloos. Op school werd het allemaal zo eenvoudig voorgesteld: de val van Rome, da’s 473. Het einde van Byzantium, da’s 1453. Mat wat er gebeurde er tijdens die periodes eigenlijk met de mensen zelf, dat is pas interessant. En om daar meer over te weten te komen ben ik niet echt kieskeurig: liefst non-fictie, liefst toch enigszins wetenschappelijk verantwoord, maar fictie tot en en met stationsromanniveau is ook A-OK voor mij.

Hoe was het om in de laatste uitlopers van Byzantium in Trebizond te zitten, met Turken en Russen en Venetianen en allerlei rondom hen? En hoe was het écht in de tijd van Macbeth? Een idee van te krijgen in de boeken van Dorothy Dunnet (resp. Spring of the Ram en King Heerafter). Hoe was het om in de vroege middeleeuwen in de ruïnes van Rome te leven? Lees Llewellyn’s Rome in the Dark Ages. Hoe leefde men in de tiende eeuw in het latere Duitsland? Chelsea Quinn Yarbro to the rescue (min of meer ) in Better in the Dark, en dat het mij eigenlijk niet kan schelen dat die Saint-Germains pure bodice-rippers zijn.

En zeggen dat er nog zoveel van dergelijke verhalen ongeschreven zijn… Hoe was het in de latere VS van A toen de halve bevolking en hele maatschappijen er aan moest geloven wegens griep, nog vóór ze een Europeaan gezien hadden? Hoe was het leven in de christelijke, indo-europeaanse landen rond de zijderoute? Of, dichter bij huis: wat gebeurde er in Gent toen de Noormannen de romeinse portus binnenvielen? For that matter: wie leefde er en hoe, en hoe romeins waren ze nog, toen Amandus hier toestuikte in de zevende eeuw?

Enfin ja. Nu net begonnen aan Alan Davies’ Europe: A History. Big Picture stuff, zo ongeveer het omgekeerde van wat ik hierboven zei, maar ‘t schijnt wel goed te zijn.