Tony Pierce schrijft ware woorden:
heres when you will experience “blogger burnout”:
1. when your internal dialogue gets hijacked by your concerns about what your readers will think.
2. when you are afraid to write down what you are truly thinking about at that moment.
3. when you believe the lie that some people just arent capable of good writing.
4. when you believe the lie that there is a certain way that you “should” write anything.
5. when you get more involved in punctuation, spelling, or aestetics than saying what you want to say.
6. when you get caught up in traffic, hits, popularity, readers, and/or fame.
7. when you believe the lie that what you think doesnt matter.
8. when you believe the lie that what youre about to say has been said before and/or written down better.
9. when you forget that most ideas can be expressed in less than 15 minutes.
10. when you dont set aside a little bit of time each day to update your blog.
Zeer, zeer, zeer juist. Niet helemaal zwartwit te zien uiteraard. Even overlopen:
- Natuurlijk vraag ik me soms wel eens af wat eventuele lezers denken van wat hier staat, maar als ik er mij echt zorgen zou om maken, ach…
- Het spreekt vanzelf dat ik niet altijd opschrijf waar ik echt over aan het denken ben, maar dat is dan meestal om redenen van gezond verstand. Ik herinner me een entry een paar jaar geleden waar ik mij redelijk kwaad maakte op een werknemer die voor de zoveelste keer zogezegd ziek was—dat zou ik nu dus niet meer doen. Niet alleen omdat ik geen werknemers heb (ha!), maar omdat dit er gewoon niet de plaats voor is.
- Ik bezondig mij er vaak nog aan, maar effektief: 10% inspiration, 90% perspiration. Tekenen, programmeren, schrijven, mondmuziek spelen, iedereen kan het. Niet iedereen is een Rembrandt of een Don Knuth of een Marguerite Yourcenar of een Toots Thielemans, maar mits passie en het willen en oefening kan wél iedereen het goed genoeg kunnen om er zichzelf en anderen plezier mee te doen.
Mijn probleem is, denk ik soms, dat ik gewoon teveel dingen wil doen. En, uiteraard: dat ik teveel instant gratification wil om me dag in dag uit bezig te houden met schetsen / muziek spelen / schrijven.
- Ik zit soms met dezelfde vragen rond foto’s maken. Maar ik zit er niet te veel mee in. If anything vind ik het fijn dat er geen peil te trekken is op de soort foto’s die ik trek, met banale en slecht en goeie en macro’s en familie en nonsens en vanalles door mekaar, zonder echt een persoonlijke stijl of zo.
- Oei, ai. That’ll be the day
- Traffiek en hits en lezers: zo’n vaart zal het wel niet lopen zeker?
- …maar aan de andere kant: het is niet omdat je geen duizendste vn het aantal lezers van ene gemiddelde streekkrant hebt, dat je daarom niets te betekenen of te zeggen hebt. Het moment dat ik mij ga inhouden om als ik dat wil mijn gal te spuwen over het Vlaams Blok of andere dingen die mij tegensteken, is het moment dat ze mij in een doos mogen steken.
- Alles is wellicht al een beter gezegd en beter gedaan, en ik heb daar inderdaad problemen mee. Maar niet als het is om hier te schrijven. Het internet is daar een serieus probleem natuurlijk: je meet je voortdurend met de allerbeste van de hele wereld, en dat kan redelijk tegenstekelijk zijn. Dat is dan ook de reden waarom ik hier zelden of nooit iets interessant ten gronde uitspit, zoals bijvoorbeeld Luc Van Braekel soms wel doet. Pakweg mijn vorige entry: ik zou gemakkelijk een halve dag kunnen steken in het uitleggen van het nested sets-model van boomstructuren, en een hele katern vol kunnen schrijven met voorbeelden, en pro en contra, en tutorials en watnog, maar waarom zou ik? Tientallen mensen hebben dat al vele keren beter gedaan dan mezelf, met Joe Celko zelf verdorie op kop!
En ja, ik ga meteen ook toegeven dat het steekt als ik links en rechts mensen computer– of internetdingen zie uitleggen die ik beter kan uitleggen, hell, die ik beter kan, en beter begrijp, en dat ik dan zie dat die mensen daar tot heinde en verre voor de hemel ingeprezen worden.
- Mja. Mja. Alle grote ideeën kunnen wellicht inderdaad in minder dan een kwartier uitgelegd worden, maar dat wil niet zeggen dat ze in minder dan die tijd goed neergeschreven kunnen worden. Zie ook puntje 8.
- Daar heb ik nog geluk: ik kan niet anders dan een groot stuk van de dag in mijn zetel doorbrengen. De gelegenheid maakt de weblogger!
Geschreven al luisterend naar: The Balanescu Quartet – Possessed – No Time Before Time
Geschreven al luisterend naar: Frank Sinatra – Sings For Only The Lonely – Guess I’ll Hang My Tears Out To Dry
Reacties
Eén reactie op “Burnout”
De vraag is niet: is het al eens gedaan maar meer heb /ik/ het al eens gedaan?