Ik sta er eigenlijk niet veel bij stil, maar: ik ben een derde-generatie migrant.
Nee serieus, ‘t is griezelig hoe een hele gemeenschap zomaar kan verdwijnen. En zeggen dat dat ook nu nog dagelijks gebeurt, en dat het in feite meer de regel dan de uitzondering is.
Geschreven al luisterend naar: Johnny Cash – The Legendary Country Singers Collection – Sunday Morning Coming Down
update: Oh. Naar aanleiding van Huug’s commentaar: ik schreef dit hoegenaamd niet als een of andere reactie op de ontruiming van de settlements in Israël (goed dat ze weg zijn, spijtig dat ze er überhaupt geweest zijn), maar gewoon naar aanleiding van de ontdekking van mijn neef Alec’s pagina over Kłobuck, het dorpje waar mijn grootmoeder aan vaderskant vandaan komt.
Ik dacht aan pre-literaire maatschappijen door de eeuwen heen, mensen gelijk de bouwers van Stonehenge of Mohenjo Daro of de gallo-romeinen van Destelbergen in pakweg de 5de eeuw. Maar ook aan hele volkeren die niemand gekend heeft en die spoorloos verdwenen zijn in de wildernissen van Rusland of Mongolië of China. En ook gewoon gelukkige gemeenschappen in Vlaanderen of Canada of Indië, die voor wat “de geschiedenis” betreft, net zo goed niet hadden kunnen zijn.
En wat Israël betreft… Aan de ene kant heb ik er uiteraard familie wonen en zit ik er uiteraard mee in, maar aan de andere kant: geen haar op mijn hoofd dat ook maar in de verste verte goedkeurt wat er allemaal gebeurt.
Joden zijn in mijn denken een groep mensen die de afgelopen tweeduizend jaar over de hele wereld verbonden geweest zijn door een idee. Niet door een land (welk land?), niet door een taal (yiddish? hebreeuws? ladino?), maar door de gedachte joods te zijn—uiteindelijk kan een jood zelfs een jood zijn zonder de joodse godsdienst te beleiden.
Ik kan me bijzonder zwaar vergissen, maar ik denk dat er iets ernstig mis is gelopen op het ogenblik dat het volk van het Boek plots het volk van Déze Specifieke Akker Die In De Bijbel Vermeld Wordt geworden is. Zijn joden plots landmeters geworden met kadastrale leggers met bronnen, en akkers, en rivieren die al duizenden jaren niet meer bestaan behalve in de bijbel als toetssteen voor een nationale identiteit of zo?
Nogmaals; wellicht sla ik de bal helemaal mis, maar ik verwijt de Amerikanen. Zowel de Amerikanen in de VS die Israël onvoorwaardelijk en zonder nadenken in alles steunen, als de Amerikaanse joodse immigranten in Israël, die een slecht begrepen geschiedenis en een wild west-mentaliteit met een “right to bear arms” gemengd hebben, gekoppeld aan een infnatiele amerikaanse hyper-religiositeit en amerikaans-puriteinse intolerantie.Voeg daar een ongezonde dosis werkloosheid, immigratie uit Rusland en toenemende “goddeloosheid” aan toe: angst! extremisme! chaos!
En zo krijg je de paradox dat arguably de meest consistent vervolgde groep mensen in de geschiedenis, erin slagen om gepercipieerd te worden door hun buren als zélf aan dezelfde excessen schuldig.
Ja, ik weet dat “de arabieren” soms niet veel beter zijn, maar het één verontschuldigt het ander niet.
Geschreven al luisterend naar: Neil Diamond – Coming to America – Coming To America
Reacties
6 reacties op “Immigrant”
Ik heb ‘gemengde gevoelens’ als ik naar het nieuws kijk bij de ontruiming van Gaza. Enerzijds kan ik begrijpen dat de mensen in Israel zich niet lekker voelen met al die Arabieren rondom zich. Maar moet dat dan gebeuren met een kolonisatiepolitiek op grondgebied die eigenlijk kunstmatig geschapen (afgenomen) is geweest door de geallieerden op het einde van de oorlog als doekje voor het bloeden? Ach-en-wee als je de beelden ziet ,veel show en vooral ook veel fanatisme wat me ontzettend afstoot. Die kolonisten wisten diep in hun binnenste toch dat ze op een dag moesten opkrassen? En dan die beelden van Sharon: “Blame me, not the soldiers, mijn hart breekt, etc…” al die leugens, met een gezicht erbij alsof het hem geen reet kan schelen. Wat een vreselijk vuile politiek hebben ze gespeeld, met hun eigen volk als pionnen in een schaakspel, die ze als ‘kolonisators’ de woestijn hebben ingestuurd en nu terug moeten halen. Erg.
@huug: dat van die gemeenschappen, dat was dus niet op die kolonisten hé 🙂
Euhja, mijn reactie paste op jouw post als die spreekwoordelijk tang, maar het moest er een keer uit. Heerlijk therapeutisch, die blogs!
Tja, het zou allemaal veel beter zijn moest Nasser in 1967 geen oorlog begonnen zijn. Maar dat is dus niet het geval en we zijn nog steeds druk bezig met de brokstukken te verzamelen, en god weet wanneer we aan het lijmen kunnen beginnen.
Maar veel eenvoudiger om alles op de Joden en Amerikanen te steken. Waarom zelfs niet op het UN partitieplan van 48?
En dit met medewerking van Belgen. Weliicht zoals u en ik. Een vreemde gedachte. Hoe konden mensen zo gebrainwashed worden? Geschiedenis herhaalt zichzelf. Altijd opnieuw. Een angstige gedachte… VoorMichel: check deze site eens, je kan er veel informatie vinden over overledenen in de kampen, en via die info kom je ook terecht bij de familieleden van die overledenen. Je broer/neef? kan een stap verderkomen in zijn zoektocht…
[…] Vandaag zijn we door Yad Vashem gegaan. 4 uur intens in het verleden graven en geschokt naar buiten komen. Hoe het kon gebeuren, blijft de vraag, uren later. De Holocaust veroorzaakte te veel doden. De getallen doen daveren, en later als je doorheen de hele geschiedenis bent gewandeld en eindigt in de ‘Hall of Names’ in een immense bibliotheek van namen, verdwenen levens, wordt alles gereduceerd tot letters. Een stilte van pijnlijke letters en cijfers… In Belgie werd 44% van de joden gedeporteerd. Via Breendonk naar kampen in Duitsland. En dit met medewerking van Belgen. Weliicht zoals u en ik. Een vreemde gedachte. Hoe konden mensen zo gebrainwashed worden? Geschiedenis herhaalt zichzelf. Altijd opnieuw. Een angstige gedachte… Voor Michel: check deze site eens, je kan er veel informatie vinden over overledenen in de kampen, en via die info kom je ook terecht bij de familieleden van die overledenen. Je broer/neef? kan een stap verderkomen in zijn zoektocht… Ik wil van mijn grootouders horen hoe dat eigenlijk zat tijdens de oorlog: de houding tov de joden etc. In het museum wordt er nogal gewag gemaakt van een antisemitische houding in de pre-oorlogse periode, in combinatie met xenofobie en een slechte economische situatie. De verhalen over de oorlog die ik hoorde gingen vooral over vluchten en de ‘Duitse smeerlappen’. Verhalen over deportaties heb ik nooit gehoord. -Maar wij zitten dan ook in Oost-Vlaanderen/Brabant en niet in Mechelen/Antwerpen- Prachtige architectuur trouwens, dat nieuwe museum. Ongelooflijk mooi in elkaar gestoken. Wat ik miste: achtergrond over pre-oorlogse situatie, meer uitleg over de homofiele slachtoffers -het is tenslotte een herinnering aan de holocaust…- en de Roma komen wel even aan bod, meer cijfermateriaal. Stunning: getuigenissen van overlevenden en een originele film van de opruiming van de kampen door de Amerikanen. Schokkend. […]