Ik houd van December.

Sinterklaas, mja, bof, maar kerstmis en nieuwjaar: hoezee!

Ik vind de kerstsfeer fantastisch. Lichtjes, vroeg donker, veel mensen op straat, warm ingepakt, winkel in winkel uit—zelfs de muziek vind ik wijs.

En het geld uitgeven natuurlijk. Cadeaus! Nutteloze cadeaus!

Ik ben helemaal tégen het concept van één cadeau per koppel voor één ander koppel, al zie ik er wel de redelijkheid van in. En cadeaus krijgen: minder, minder. Maar cadeaus geven: niets dat ik liever doe!

Vroeger thuis hield mijn moeder de Master List met cadeaus bij, die religieus ingevuld moest worden, en met elk jaar dezelfde usual suspects waarvoor niemand op een cadeau kon komen (“Le petit pyromane”, anyone? Zes stukken Sunlight zeep, iemand?) en elk jaar ook dezelfde klassiekers, zoals daar was de reuzengrote blikken doos quality street voor mijn grootvader.

Tegenwoordig doe ik het anders: ik koop een paar dingen op tinternet, ik heb een klein aantal zaken (Sandra’s cadeau bijvoorbeeld) die ik op voorhand goed weet, en voor de rest trek ik er een paar dagen op uit in de stad. Impulse buying.

Alle principes overboord, en gewoon geld uitgeven. Ik doe ook niet mee aan die histories van “ik koop voor X iets van 35 euro, dus moet ik voor Y nog iets van 10 euro kopen want ik had al iets van 25 euro”. Nee, zolang ik niet aan mijn budget zit, koop ik wat ik wil kopen.

In de gezellig verlichte straten, op de tonen van achtendertig variaties van Jingle Bells en We Are The World.

sfeerkerstmis