Een fijntje, via J-Walk Blog:
Examine the clothes you are wearing right now, and then tell us what words, if any, are printed on them. External words only (i.e., no need to transcribe the tag on your underwear).
Bij mij:
- een label achteraan mijn Doc Martens: Air Wair / With Bouncing Soles.
- in diepdruk op mijn broeksriem: MEXX
- en, al weet ik niet of het telt wegens enkel zichtbaar mocht ik mijn vest helemaal open houden, aan de binnenkant van mijn vest links een label VANHOUTTE / Dames– en Herenkleding / GENT en rechts een label SCABAL
…maar dus eigenlijk, tenzij je onder mijn broekspijpen of binnenin mijn vest gaat kijken of het lebberken van mijn riem tegen het licht houdt: niets zichtbaars.
Ik heb een grove hekel aan zichtbare merknamen, en als er een merk op staat is het voor mij al een argument om het niet te kopen. Takkoord, bij veel t-shirts en zo is er gewoon geen keuzen, maar die pipo’s bijvoorbeeld die op mondelinge examens afkomen in kostuumvesten waar ze de etiketten aan de buitenkant van de mouwen laten hangen: belachelijk.
Beh.
Reacties
14 reacties op “Sprekend”
Achteraan mijn broek, op de zak: ‘Fundamentals’. Op mijn t-hemdje, vooraan: “I’m blogging this.”
Tja… beroepsmisvorming!
geloof het of niet:
/me totaal merk- en opschriftenloos.
Peh, niks bij mij, nada , noppes
Ik haat trouwens teksten op mijn kleren, zo Jean-Marie-Pfafferig
Scabal? Op maat gemaakt? Met de lotto gewonnen?
Euh nee, een beetje aangepast, dat wel, maar niet op maat.
Ik ben wel content van mijn scabalvesten 🙂
Vooraan op mijn tshirt: 1nd1v1dual
Vooraan op de broek: o’neill (maar heel heel klein, echt waar)
Nothing! Koop nauwelijks merkkledij. Ben echt een cheapskate met sneakers uit de Lidl, een jeans en sokken uit “denaldi” en een effen T-shirt van op de markt. Soms heb ik voor geen 50 euro kleren aan mijn lijf. Which I like. “Reuse, reduce, recycle, reject”.
Synchronicity! Dat van die etiketten op de kostuummouw. Alleen onnozelaars laten dat erop zitten. Had het er gisteren nog over met collega’s. Suits zijn hier uiterst uitzonderlijk. Alleen de directeur draagt er geregeld een. Maar da’s dan ook ne schone vent, die ermee staat.
ik ben duidelijk nogal van snob vandaag. Op de trui een heel klein en discreet label “the original GIGUE” en achteraan de jeans “Seven for all Mankind”
Mmm, ik zit meestal in mijnen bloten achter mijn pc. Maar vandaag op mijn werk, huhu…
De gruwel aller gruwels…:
http://www.superune.be/2005/mode.html
🙂
Geen enkel merk te zien. Het voordeel trouwens van (de meeste?) zwangerschapskledij 🙂
@SPh: Idd, verwerpelijk! 🙂
Een klein, bechaafd, Dockers labeltje op mijn broek en het t-shirt die ik draag heeft als opschrift:
Discworld Convention 2002
{{Tekening van, jawel, een Gopher in black}}
GIB
Gophers in Black
Met het zweet van mijn aanschijn verdient op de Discworld con van 2002.
Schreeuwerige merkkleding is voor proleten.
Op’t moment:
-Nearly invisible logo van Fruit of the Loom vanvoor op mijn trui (donkergrijs op zwart).
-Jeans zonder zichtbaar merk op de buitenkant.