Oef.
Het vierde seizoen van Alias had tot nog toe een bijzonder hoog Jumped The Shark-gehalte: alles was al eens gedaan. En als we heel eerlijk zijn, hoeveel keer kun je een verhaal vertellen dat neerkomt op “internationale terroristen dreigen X (een bom, een gif, een plan) in handen te krijgen en wij moeten het eerder vinden dan zij”?
De eerste drie afleveringen zijn dan ook serieus meh. De vierde, Ice, was dan wel weer heel erg goed. Zelfde verhaal natuurlijk, maar mooi verteld, mooi personage, mooi afgewerkt. En een paar fijne touches tussen de vaste hoofdpersonages, én minstens één mogelijk aanknopingspunt voor een nieuwe story arc.
Eens zien of ze het kunnen volhouden: aflevering vijf is ondertussen alweer begonnen als meer van hetzelfde. De setting is nog eens een dubbel-deceptie: ze moeten doen alsof ze Russen zijn die doen alsof ze Amerikanen zijn. Kan leuk zijn natuurlijk, maar ik blijf niet meer dan voorzichtig positief.