7u20–het uurwerk op het perron.
Als ik me goed herinner, is Greenwich Mean Time er precies gekomen omdat het anders met de treinen in de soep liep.
Ik heb altijd de idee gehad dat de klokken in de stations allemaal met de centrale treinklok radiofonisch verbonden zijn. Maar is dat wel zo? En staan die dingen eigenlijk wel juist?
Ik ga straks eens kijken of ze gelijk lopen met mijn radiogestuurd polshorloge.
Reacties
3 reacties op “Dampoort – Tempus fugit”
Der is een heel verhaal rond waarom de grote wijzer een seconde (of langer) blijft stiltstaan als de secondenwijzer rond gegaan is. Allez ja, waarom gaat de grote wijzer op ‘twee’ als de minuut nog niet om is, zo’n dingen. Ooit geweten.
In ‘Olland’ zit het zo:
De pulsen werken op het ompolen van de lijn. De klokken hebben een twee-
aderige aansluiting waar permanent spanning op staat (12, 24 of 48 Volt,
ik heb zelfs klokken gezien die je kan omschakelen), en iedere minuut
wordt de lijn omgepoold. Het mechaniek van de klok ziet er het meest uit
als een synchroonmotor van een 220V klok, en dat is het in feite ook,
alleen is de overbrenging naar de wijzers berekend op 1 omschakeling per
minuut (1/120 Hz, dus).
De secondenwijzer (als de klok er een heeft, de meeste die ik heb niet)
leidt een geheel eigen leven: een synchroonmotor op 220 V, die is afgesteld
om in ongeveer 55 tot 57 seconden geheel rond te gaan. Dan wordt hij
geblokkeerd totdat de klok een puls krijgt. Gevolg: minutenwijzer een stap
verder (zie boven) en de secondenwijzer wordt weer voor een minuut
vrijgelaten.
Gelijkzetten van alle klokken gebeurt door met de hand de lijn om te polen,
zoveel keer als de klok minuten vooruit moet. In die tijd loopt de seconden-
wijzer gewoon door, maar slaat de stand nergens op. Na de eerste minuut
op automatische pulsen komt dat vanzelf weer goed: de secondenwijzer wordt
gewoon geblokkeerd totdat er weer eens een puls langskomt.
Dush, daarom. Ik durf wedden dat dit hier ook zo is.