Zozozo. Wat hebben we geleerd vanavond?

Dat ik dringend eens een film van de gebroeders Dardenne ga moeten zien. Met L’enfant hebben ze alle Plateauprijzen gewonnen waar ze voor genomineerd waren: beste acteur, beste actrice, beste scenarist, beste regisseur, beste film.

Dat het hartverwarmend is dat we wel degelijk nog altijd België zijn. En niet alleen Vlaanderen.

Dat Bert Anciaux wellicht iets anders te doen had—vergaderingen, TV kijken, een boek lezen, wie weet—want hij kon er niet zijn.

Dat het de broers Dardenne siert dat ze er meermaals en naar mijn aanvoelen niet bijzonder subtiel op gewezen hebben dat de Vooruit wel degelijk gebouwd werd door de sossen.

Dat ze in de Vooruit bij Vive la nourriture degelijke hapjes serveren. Maar ook dat ik niet alleen ben om tofu afgruwelijk te vinden: van alle plateaus die de ronde deden, kwamen alleen de tofu-plateaus onopgegeten terug.

Jan Leyers vertelde ons dat hij niet teleurgesteld was dat hij niet gewonnen had voor beste componist, want dat hij toch altijd van prepare for the worst doet—ik vermoed dat hij het niet op sossiessen had.

Benoît Poelvoorde wist ons te zeggen dat hij zijn Plateauprijs (die van vorig jaar die hij nu pas kon komen afhalen) al had laten vallen, maar dat het ondanks de valpartij de fenakistiscoop nog altijd echt werkte: c’est pas du troc.

[en dat als ik “ons” zeg hierboven, ik eigenlijk “Hugues” zou moeten zeggen, want hij is de enige die de mensen durft aanklampen. :)]

En vooral: dat ik dringend eens platen van Flat Earth Society moet kopen.

Ik kende die van haar noch van pluimen—niet moeilijk, ik ken door de band alleen maar de dingen die ik vijfien jaar geleden ook al kende—maar ze zijn wel degelijk zeer goed. Als ik afga op wat ik gehoord heb en wat Mensen Wiens Opinie Ik Onvoorwaardelijk Voor Evangelie Aanvaard me vertellen toch.