Wel, “escapades” is misschien wat overdreven.

Nachtelijke, erm, in-de-zetel-zitten-creperingen is misschien wat dichter bij de ware toedracht.

Maar goed, er is altijd wel iets te doen ‘s nachts. Om de zoveel tijd zo’n dikke Dafalgan slikken, bijvoorbeeld—not to worry: niet meer dan twee per keer en niet meer dan acht per 24 uur, ik let wel op!

Of De Jeugd Van Tegenwoordig aan de chatlijn hebben bijvoorbeeld (bijna! vijftien, en stuur hem allemaal een kaartje op 13 april, dan is die jongen ook content).

Of met lede ogen moeten aanzien dat Antony Hegarty op BBC2 een geslaagde impressie van God Achter Een Microfoon doet.

Of nu al ùùren aan een stuk een verwoed gevecht voeren tegen de eetverslaafde in mij, die weet dat er nog een groot stuk overheerlijke chocoladetaart van Damme in de frigo staat beneden, et pour cause: telkens ik nieuwe Cola Light insla (ca. 8 liter and counting sinds ik wakker ben), moet ik er voorbij komen.

Of nadenken over de downright weirdness van tinternet, die het mogelijk maakt om met voormelde Jeugd Van Tegenwoordig virtueel en via chat rijstwafels en Red Bull (Light in mijn geval, Ersatz in het zijne) te delen.

update 4u15: of, de maximum toegelaten dosis Dafalgan geconsumeerd zijnde, overstappen op andere medicamenten. En hopen dat ik zo snel mogelijk omver val van de moeheid, dat ik in bed kan gaan liggen.

🙁