Terechtgewezen

Ik maakte een onschuldige opmerking terwijl ik Zelie aan het uitkleden was: ik kreeg haar bovendingetje niet meteen uit, bleek dat het met een knoop vastzat.

Toen ik dat dacht te zeggen aan Zelie, verweet ze me “raar” te spreken. Net zoals, blijkbaar, “de jongens op de straat”.

Ik vraag mij af waarom.

6 reacties op “Terechtgewezen”

  1. Amai mijn dinges. ‘k Heb het vijf keer moeten beluisteren voor ik er iets van kon maken. Misschien volgende keer ook even fonetisch spellen, zodat we weten dat ‘t juist is wat we denken?

  2. Ik dacht dat het helemaal duidelijk was–verschoning. Ik zei dus “maar allez maat, ‘t zit jij hier nu gewoon ne knoowp in diene gilé”, oftewel iets als “komaan zeg, zit hier nu toch wel een strik aan dat vestje”.

Reacties zijn gesloten.