Die avond op Google Talk:

X: wat is dat met dat wachtwoord? 😛

Michel: ah een post met een wachtwoord hé

X: jaja, maar wat is de bedoeling? 😛

Michel: goed hé?

X: hmm
“het plan”
nu maak je me toch nieuwsgierig

Michel: ‘t is iets dat binnen misschien een maand het daglicht mag zien
maar tot dan, eum, hebben de muren ogen 😀
en de familie leest mee en zo hé

X: ivm met die post over iets dat je specifieks website wou bouwen?

Michel: néé gij!
nothing quite so exciting

X: en wie heeft daar dan toegang toe?

Michel: ah, de mensen aan wie ik het wachtwoord geef
één iemand heeft het wachtwoord gekregen, en meer dan dat wordt het niet, denk ik

X: hmm, en ik ben nu toch wel benieuwd
we zien wel binnen een maand 🙂

Michel: ayup 🙂

X: ist iets wijs?

Michel: mwoaaf… hangt ervan af wie je bent 🙂
ik ken mensen die het helemaal niet wijs zouden kunnen vinden

X: aan welke soort persoon is het dan gericht?

Michel: och, aan dezelfde mensen als waaraan de rest van mijn weblog gericht is: iedereen en niemand
“zei hij op mysterieuze toon”

X: spreken in mysterieuze taal is ook uw sterkste kant precies 😛

Michel: ayup

X: pftt
😛

Michel: ayup
“herhaalde hij” 😀
[…]
grin
wacht, ik zal even een verduidelijking posten op mijn weblog

Even later, in datzelfde Google Talk-venster:

X: https://blog.zog.org/2006/06/wasda.html
en gij noemt dat een verduidelijking 😛

Michel: verduidelijkt toch veel hé?

X: vrij

‘t Is, dinges, multimediaal. Of nee, dinges: zelfreferentieel.