Dracula, op Canvas. Met Winona Ryder op haar etherisch mooist, met Gary Oldman op zijn mysterieust, Keanu Reeves in een rol waar hij gelukkig niet al te veel moet doen, Anthony Hopkins, Richard E. Grant, een fijne cameo voor Tom Waits…

Zó een schone film. Waarschijnlijk de meest getrouwe verfilming van het boek—dagboekfragementen, briefroman–die mogelijk was. De film hangt, voor wie hem al een paar keer gezien heeft, eigenlijk maar met haken en ogen aan elkaar: waar komen al die personages vandaan? hoe kennen ze elkaar? wàt is Van Helsing eigenlijk? hoe kwam Dracula plots in Londen terecht? wat is er uiteindelijk gebeurd met Renfrew? wat is er aan de hand met al die gedaanteverwisselingen?

Maar wie kan het wat schelen? Zó mooi gefilmd, zó respectvol, zó tegelijkertijd literair en Bram Stoker getrouw als alle Dracula-films van Nosferatu onwards gereferencieerd, zó compromisloos, zó… ach. I’m a sentimental old sop.

O, en ook: zó een fantastische muziek! Wojciech Kilar: machtig!