Mag ik mutatis mutandis de gevoelens van Hugues tegenwoordig alhier echoën?
Het is op verscheidene vlakken bijzonder druk, maar ‘t is voor de rest wel bijzonder wijs.
Er zijn zo van de dingen die ik eigenlijk wel al jaren en jaren doe—analyse, vergaderen, presentaties—maar zo op een nieuw werk lijkt het allemaal wel de eerste keer.
Wat niet de eerste keer lijkt maar dat ook wel degelijk is: we doen op het werk wetenschappelijk onderzoek. Zo met methodologie en ontologie en doelstellingen en referenties en peer review en alles, met wie weet zicht op publicatie en congressen en alles. En als dàt niet wijs is, dan weet ik het ook niet.
Toch?
Reacties
3 reacties op “Zozo”
Nieuw, goed werk is altijd fijn en ook leuk om de verschillen met de vorige werkplek te zien…
Ze groeten me hier in de gang! Dat was alweer een tijdje geleden!
En dan werk ik er nogmaar halftime. Ik kan niet wachten om op 2 januari ‘vollegaz’ te geven. Het is gelijk met een Ferrari rijden in de file en voelen dat er veel meer in de buik zit. Voor het eerst in mijn leven voel ik wat het is om voluit voor je werk te kunnen gaan, ik die altijd neerbuigend deed over workaholics. Nooit te laat om een mening te herzien. The future is bright! (Idd. het leven begint aan 40…)
Wetenschappelijk onderzoek : vroeger mijn werk, nu nog enkel in mijn vrije tijd. Tja, zoals je schrijft: ‘wijs’ als het je werk is.