‘t Was gisteren vergadering van het project, in den Irish Pub. Daar waardat de Irish coffees aan drie euro staan, gelijk dat ze zeggen.

Het meesterplan was: eerst iets eten met wie er nog iets wou eten (meneer volume12, meneer pictrix, meneer en mevrouw tiehie–kerygma en mevrouw onnozelheidmag), daarna vergaderen met misschien een glaasje erbij, en daarna een korte informele nabespreking houden met wellicht een tweede glaasje.

Ergens tijdens die informele nabespreking zou mijn madam afkomen, en dan zouden we samen naar huis gaan.

Edoch! Om negen uur kreeg ik een telefoon! Dat ze haar klop had gekregen! En dat ze niet meer zou afkomen! Eheu! Ohime! Wat nu gepijpt! Zonder vervoer in het centrum en de slaapplaats is in Sint-Denijs!

Er zat niet veel anders op dan in Gent te blijven slapen, in ons eigen huis-in-verbouwing.

Nu, dat was al bij al nog een gemak bij een ongemak: aangezien ik niet naar huis moest op een bepaald uur, kon ik nog een glaasje extra drinken.