Thuis werken als het goed weer is, is altijd een beetje vakantie. Dan kunnen we ‘s middags in de stad gaan eten op een terras in de zon.
Vanmiddag gingen we met vriendin Els iets gaan eten op de Vrijdagsmarkt. ‘t Is te zeggen: zij had al gegeten, wij moesten nog. De markt afgelopen tot we ergens een plaats vrij zagen, uiteindelijk in (denk ik) Café de Paris een lasagne (Sandra) en een spaghetti bolognese (ik) besteld.
Ladies and gentlemen: we have a winner!
De spaghetti die een minuut of tien later voor mijn neus gezet werd, was de allerslechtste bolognese die ik in mijn lange leven ooit heb mogen meemaken. De pasta was koude, naar zetmeel smakende en tot moes gereduceerde ultradunne spaghett. De saus was… urgh. Stukken en brokken bovenop de spaghetti-pap, en voor de rest een diep bord vól water. Er was links en rechts wat verlepte kaas op gestrooid, en er werd een mandje met drie sneetjes oudbakken brood op tafel geplonkt.
Mijn drankje was een witte-producten-achtige Cola Light. Zelfs geen Pepsi Max, nee.
Had het aan mij gelegen, ik zou die mens gevraagd hebben of het misschien mogelijk was dat het bord te lang in de microgolfoven had blijven zitten, en of ik alsnog een betere versie zou kunnen krijgen.
Sandra heeft het anders aangepakt. Bord in de handen van de meneer gestoken en gezegd dat hij het terug mocht geven aan de keuken wegens oneetbaar.
Ik ben uit nijd direkt naar huis gegaan. En op weg een armemensen-steak au poivre gekocht:
Iedereen kan al eens een ongeluk hebben in de keuken, maar ze gaan mij daar toch niet meer zien, vrees ik.
Reacties
15 reacties op “Café de Paris?”
Watertand…
mmmmm steak au poivre
Dixit de persoon naast mij: “Was’t in Café de Paris? Da’s daar dat ze mij eens buitengekeken hebben, ik ga daar noooooooit meer binnen! Slechtste café van de Vrijdagmarkt!”
‘t Is maar dat ge het weet, hé 😀
Ik heb het gezien. Sandra heeft dat goed en kordaat aangepakt (ik zou niet durven, vrees ik.) Mijn slaatje was nochtans lekker.
Café de Paris. Moet ik onthouden, dat we daar zeker es niet binnen sukkelen… Bah!
Waarom geen foto van de verneuqte spaghetti?
@Beau: ik was het van plan, maar ze was al teruggegeven voor ik het kon doen.
Ben je wel zeker dat het Café de Paris was? Mijn geliefde en ik denken dat het het etablissement ernaast was…
(Mijn omgestoten glas water hebben ze trouwens niét aangerekend.)
Euh ‘t Zou kunnen, eigenlijk. Oops. :/
Lasterrr! Schade! Eerroof! Schande! Wij gaan klacht neerleggen!
Ik dacht ook dat het niet Café de Paris was, maar dat eentje ernaast, iets met Pittoresque, kan dat?
Het was de allereerste keer dat ik iets heb teruggestuurd naar de keuken en ik heb echt al wat onsmakelijke dingen voor mijnen neus gehad. Deze keer was het er gewoon té erg over en ik moet zeggen: ik voelde mij er zeer goed bij.
Restaurants opgelet: ik heb de smaak te pakken (zeker als er geen smaak in het eten zit)!
Daarnaast, de Cassis dacht ik, is meestal toch echt wel lekker, (ijskoffie, om dan een drank te noemen, nja-am!), kindvriendelijk zijn er wel totaal niet, ons onlangs op hun terras gezet met den buggy en bekeken met een blik van “Ge méént het nie hé, op ONS terras met zo een spel?!” Maar voor nen tiet-à-tiet wel een aanrader.
Kijk, er ontwikkelt zich een patroon: het was op de Vrijdagmarkt dat ik, die belachelijk schuchter ben als het op klagen aankomt, voor het eerst in mijn leven iets heb teruggestuurd (een biefstuk dat, hoewel saignant gevraagd, iets meer dan bien cuit op tafel kwam. Bij de herkansing kon ik het met wat goede wil à point noemen, en daar heb ik dan maar genoegen mee genomen.) Dat was trouwens in de Cassis, al is het best mogelijk dat er intussen nieuwe uitbaters/keukenpieten zijn. En het was ook op de Vrijdagmarkt dat ik mij als de eerste de beste toerist in de zak gezet voelde in mijn eigen stad. Wanneer bij het opnemen terloops wordt gevraagd “of er een beetje mayo bij de frietjes moet”, dan verwacht je niet dat wat inderdaad een beetje mayonaise was voor echt wel flink wat geld op de rekening verschijnt. Watde prijs-kwaliteitverhouding van hun eten betreft, zitten veel zaken op de de Vrijdagmarkt vrij dicht bij de kwalificatie “toeristenval” (de frituur en Edera, voor hun ontbijt, behoren tot de uitzonderingen). De Vrijdagmarkt is een prima plaats voor mensenkijkerij bij een aperitief, maar ik mijd het als het op eten aankomt.
Cassis, precies, daar ben ik ook al eens vreselijk afgezet geweest, daar kom ik nooit meer. Ik weet dat we door de bediening (traag of onvriendelijk ofzo, dat weet ik niet meer) al niet zo heppie meer waren, en dat we bijzonder weinig frieten voor vier man kregen. We vroegen wat extra frietjes, waarop we nog eens bijzonder lang moesten wachten, en waarvoor we uiteindelijk nog eens acht euro extra ofzo moesten ophoesten.
Ik ben der een beetje laat mee maar in de Cassis ook al een paar keer slecht gevaren. Eén keer een steak met gorgonzola saus gekregen ipv peper (yuk, ik lust geen gorgonzola) en één keer de zalm twee keer terug gestuurd wegens niet gaar. Het zal ook niet meer voor mij zijn.