Na de living, onze slaapkamer. Zo zag ze er een tijd geleden uit:

Een schouw waar een kachel in stond, die ondertussen al een hele tijd op de vuilhoop ligt. Kleine kastjes tegen het plafond. Een balk met een console errond—nooit een goed teken. Een soort balatum op de vloer. Enkel glas in de vensters. Geen kleerkasten.

Zo zag ze er deze middag uit nadat ik al wat opgekuist had:

Het goede nieuws: de kastjes zijn weg, de balk is gerepareerd, de schouw is weg.

Het slechte nieuws: de hele kamer ligt vol brol en vuiligheid: meubels van links en rechts, valiezen, papier, stoffen allerhande, dekens, kussens. En uiteraard: alles onder een dikke laag bouwstof.

Gisterenavond zijn Hugues en Andy komen helpen verhuizen (wreed bedankt hé gasten!). Résultat des courses: een kast onder de trap in de living gezet, de televisie terug in de living (op een oude radio in plaats van op het gammel tafeltje waar hij op stond) en een grote spiegel tegen de schouw in de living. En een hele stapel dingen naar het eerste verdiep van ons achterhuis gesleept: een sécretairken in twee delen, nog een kastje, twee tweepersoonsmatrassen, een grote uitklapzetel en allemaal kaders met spinnenfoto’s erop.

Zucht. Langzaam maar zeker: het begint te komen.

En ik heb gisterenavond ook plots beseft dat ik de living zo leeg mogelijk wil. De kast die er staat, vind ik plots het licht veel te veel blokkeren, en de televisie die er staat is ook veel te groot, en de spiegel, die een goeie tien centimeter te hoog bleek om op aan de schouw te hangen, is ook al veel te zwaar.

Toen het daar quasi leeg stond, vond ik het nog het beste van al, eigenlijk.

Aaargh! We hebben een binnenhuismeneer of -mevrouw nodig!